دیافراگم در عکاسی وسیله ای برای لنز دوربین است که از تیغه های فلزی تشکیل شده و قطر دایره نور را تغییر می دهد. عملکرد دیافراگم به تنظیم میزان عبور نور از لنز کاهش می یابد ، که به شما امکان می دهد نسبت روشنایی تصویر جسم عکس گرفته شده را به میزان روشنایی خود جسم تنظیم کنید و همچنین عمق میدان عکس
دستورالعمل ها
مرحله 1
چیزی به عنوان عدد دیافراگم وجود دارد. این عدد نشان دهنده قطر سوراخ و در نتیجه میزان نور ورودی به لنز دوربین است. عدد دیافراگم با حرف F لاتین تعیین می شود. برای دیافراگم باز ، شاخص های F 1.1 مشخص هستند. تا F 5.6 ، برای متوسط - از F 5.6 تا F 11 ، برای بسته - از F 11 تا F 128. هرچه عدد f کمتر باشد ، دیافراگم بازتر است و عکس روشن تر است.
گام 2
همچنین به دلیل دیافراگم ، عمق میدان مورد نیاز پس زمینه تنظیم می شود ، اصطلاحاً عمق میدان نامیده می شود. حداکثر دیافراگم باز عمق میدان بسیار کمی (عمق میدان) را می دهد. عمق میدان کم به صورت بصری موضوع را در برابر پس زمینه تار برجسته می کند. برای بدست آوردن عمق میدان زیاد ، از کمترین دیافراگم استفاده می شود.
مرحله 3
هنگام عکاسی ، نسبت عدد دیافراگم به سرعت شاتر را در نظر بگیرید. سرعت شاتر نشان دهنده زمانی است که شاتر دوربین برای گرفتن عکس باز است. یعنی اگر دیافراگم مقدار کمی نور داشته باشد ، سرعت شاتر بر حسب زمان است. شماره دیافراگم را مطابق با سرعت شاتر تنظیم کنید ، در غیر این صورت عکس خیلی تاریک یا خیلی روشن و تار به نظر می رسد. هر DSLR دارای حالت اولویت شاتر و اولویت دیافراگم است. در حالت اولویت دیافراگم ، دوربین سطح نور را تجزیه و تحلیل می کند و سرعت شاتر را با دیافراگم تنظیم شده تنظیم می کند. در حالت اولویت شاتر ، عکس این امر صادق است: دیافراگم با شرایط فعلی عکسبرداری تنظیم می شود.
