هدف اصلی میکروفون استودیویی ، مانند سایر موارد ، تبدیل سیگنال صوتی به سیگنال الکتریکی است. ضروری است که او این کار را با حداکثر دقت انجام دهد. هنگام پردازش صدا ، یک اپراتور واجد شرایط قادر به رفع نقایص صدا یا ساز و تأکید بر مزایا خواهد بود. اما او با یک سیگنال نادرست قادر به انجام کاری نخواهد بود ، بنابراین ، هنگام انتخاب ، باید به این شاخص توجه کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تعیین کنید دقیقاً چه چیزی را می خواهید بنویسید. میکروفون های استودیو می توانند آوازی و سازنده باشند و نیازهای متفاوتی داشته باشند. هر یک از آنها باید با دامنه فرکانس مورد نظر مطابقت داشته باشد. با استفاده از میکروفون های ابزاری ، وضعیت تا حدودی ساده تر است - معمولاً اسناد نشان می دهد که برای کدام ساز استفاده شده است. بنابراین ، اول از همه ، به گذرنامه خود نگاه کنید. این کار را می توانید در فروشگاه یا در وب سایت سازنده انجام دهید. مورد دوم ترجیح داده می شود ، زیرا حتی در فروشگاه های تخصصی معتبر با کالاهای مختلف ، همیشه یافتن مواردی که به شخصه مناسب شما باشد ، امکان پذیر نیست. میکروفون را از طریق اینترنت با پارامترها انتخاب کنید و ببینید از کجا می توانید آن را خریداری کنید.
گام 2
به پهنای باند و خطی بودن توجه کنید. اولین پارامتر باید در گذرنامه نشان داده شود. با توجه به خطی بودن ، پس زدن باید در کل باند فرکانس قابل تولید مجدد یکسان باشد ، بدون افزایش شدید و افت. معمولاً خطی بودن در گذرنامه به صورت نمودار ارائه می شود. بخش خطی حداکثر باید با فرکانس های صدا برای میکروفون صوتی یا باند فرکانس ساز در حال ضبط باشد. در این حالت ، زیرساخت ها نیز باید در نظر گرفته شوند ، بنابراین پهنای باند باید تا حدودی گسترده تر باشد. اما کاملاً شکننده بوده و نسبت به شوک نیز حساس هستند. در شرایط استودیو ، این خیلی مهم نیست ، اما این شرایط را باید در نظر گرفت. عیب میکروفون های استودیویی الکتروتراست و کندانسور این است که به منبع تغذیه اضافی نیاز دارند. آنها همچنین مقداری سر و صدا معرفی می کنند.
مرحله 3
ضریب صدای حرارتی را در نظر بگیرید. سطح آنها در اسناد بر حسب دسی بل مشخص شده است. هرچه صدای میکروفون کمتر باشد ، بهتر است. در باند فرکانسی که میکروفون در آن استفاده خواهد شد ، هیچ نقطه تشدیدی وجود ندارد. این باید در گذرنامه نیز مشخص شود. وجود نقاط تشدید خارج از باند مجاز است که بعداً توسط اکولایزر بریده خواهد شد. آنها حتی ممکن است اصلاً در نوار ضبط نباشند.
مرحله 4
برای یک میکروفن استودیویی ، الگوی جهت ، مقاومت در برابر باد و سایر شرایط آب و هوایی عملاً بی ربط است. حساسیت زیاد مهم نیست ، زیرا از تقویت کننده های میکروفون استفاده می شود. بنابراین ، اغلب در ضبط استودیو ، میکروفن های کندانسور و روبان ترجیح داده می شوند.
مرحله 5
فقط میکروفون های استودیویی را از تولیدکنندگان معتبر خریداری کنید. قیمت آنها بسیار گران است ، اما فقط در این حالت می توانید مطمئن باشید که میکروفون با مشخصات مشخص شده در اسناد مطابقت دارد. در این حالت ، جعل و تقلب تقریباً یک جمله است.
