تفاوت بین یک شماره معمولی و یک شماره با پسوند این است که شماره معمول توسط PBX شهری پردازش می شود و شماره دوم باید توسط mini-PBX رمزگشایی شود ، که در دفتری است که شما با آن تماس می گیرید.
لازم است
تلفن حالت تن
دستورالعمل ها
مرحله 1
پسوند را می توان تنها در صورت تماس تلفنی تلفن از حالت نبض به حالت لحن ، شماره گیری کرد. برای این کار ، فقط ستاره (*) را فشار دهید. برای اکثر تلفن ها ، این کار جواب می دهد. اگر تلفن شما به روش دیگری به حالت تن صدا تغییر یافته است ، در دستورالعمل ها نحوه انجام این کار را بیاموزید.
گام 2
متداول ترین راه برای وارد کردن پسوند ، فراخوانی شماره اصلی ، انتظار پاسخ از PBX و سپس وارد کردن پسوند است. این اغلب انجام می شود. این روش همیشه جواب می دهد.
مرحله 3
اگر تلفن شما برای وارد کردن یک شماره دکمه مکث داشته باشد ، ممکن است روش دیگری کار کند. در این حالت ، نیازی نیست که منتظر پاسخ PBX باشید. شماره اصلی را شماره گیری کنید ، سپس نماد مکث را فشار دهید ، سپس می توانید پسوند را وارد کنید. مکث را می توان با "P" نشان داد.
مرحله 4
اما همه شرکت های PBX که به معرفی شماره های داخلی نیاز دارند از نماد مکث پشتیبانی نمی کنند ، حتی اگر آن را روی تلفن خود داشته باشید. برخی از آنها هنگام تماس از شما استقبال می کنند و سپس شما را به گوش دادن به متن دعوت می کنند. فقط با اجازه دادن به تلفن پاسخ دهنده می توانید پسوند را وارد کنید. معمولاً در پایان سخنرانی ، ممکن است چیزی مانند این را بشنوید: "… منتظر جواب اپراتور باشید یا بعد از بوق ، شماره پسوند را وارد کنید." یک بوق دنبال می شود و اکنون می توان پسوند را وارد کرد. تمام کاراکترهای وارد شده قبل از سیگنال توسط چنین PBX نادیده گرفته می شوند.
مرحله 5
برخی از تلفن ها دارای یک دکمه Flash هستند که امکان دسترسی به قابلیت PBX را فراهم می کند. اما دوباره ، همه PBX ها از این دکمه پشتیبانی نمی کنند. برای وارد کردن شماره داخلی ، باید Flash را فشار دهید ، سپس ارقام اضافی مورد نیاز را شماره گیری کنید.
مرحله 6
با زدن خیلی کوتاه و سریع اهرم می توانید عملکرد دکمه Flash را شبیه سازی کنید. این روش ممکن است برای بعضی از تلفن ها مفید باشد ، اما نه همه. برخی قطع خواهند شد ، در حالی که برخی دیگر به شما امکان می دهند بدون اینکه منتظر پاسخ سیستم باشید ، پسوند را وارد کنید.
