فوکوس خودکار تراز خودکار لنز را در قاب و تنظیم وضوح را فراهم می کند. حالت های فوکوس خودکار در اکثر دوربین ها همانند اصل کار یکسان هستند. این عملکرد دارای تنظیمات مختلفی است که به عکاس اجازه می دهد دوربین را تقریباً برای گرفتن هر عکس سفارشی کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای فعال کردن حالت فوکوس خودکار در بسیاری از دوربین های حرفه ای و نیمه حرفه ای ، از یک سوئیچ اختصاصی استفاده می شود که می تواند در دو حالت تنظیم شود: AF یا M. AF مخفف استاندارد عملکرد فوکوس خودکار است ، و M حالت فوکوس دستی را فعال می کند. اگر این سوییچ روی دوربین وجود نداشته باشد ، حالت از طریق مورد منوی مربوطه انتخاب می شود. اگر این عملکرد را پیدا نکردید ، لطفاً به دفترچه راهنمای دوربین که معمولاً به همراه کیت ارائه می شود ، مراجعه کنید.
گام 2
در برخی دوربین ها ، فوکوس خودکار حالت های مختلفی نیز دارد. AF-A وظیفه تنظیم کاملاً خودکار وضوح قاب را دارد. دوربین به طور خودکار سوژه را برای فوکوس تشخیص می دهد. این عملکرد برای اکثر عکس ها به خوبی کار می کند.
مرحله 3
حالت AF-S صحنه های ایستا مانند مناظر یا پرتره ها را ثبت می کند. AF-C یک حالت را فعال می کند که در آن دوربین تا زمانی که دکمه شاتر فشرده شود ، روی سوژه در حال حرکت تمرکز می کند. این عملکرد برای ضبط سوژه های سریع در قاب مناسب است.
مرحله 4
برخی از دوربین ها دارای عملکرد تنظیم منطقه AF هستند که می تواند به صورت دستی تنظیم شود. در بیشتر موارد ، تمرکز روی نزدیکترین موضوع خوب است. این گزینه در تنظیمات دستگاه دارای یک نماد مستطیل سفید است. حالت Dynamic Zone به شما امکان می دهد تنظیمات دقیقتری در فوکوس برای حرکت اشیا در کادر انجام دهید ، در حالی که از حالت Single Point می توان برای تنظیم فوکوس به یک منطقه خاص در کادر استفاده کرد. این ویژگی زمانی مفید است که بدانید دقیقاً چه چیزی باید در کانون توجه قرار گیرد - به عنوان مثال ، چشمان شخص هنگام گرفتن عکس.
