مفهوم ابرمتن در سال 1965 معرفی شد و اسنادی را با ساختار غیر خطی توصیف کرد. به طور معمول ، ابر متن مجموعه ای از چندین متن است که به یکدیگر مرتبط هستند و دارای گره های انتقال از یک متن به متن دیگر هستند. در اصطلاحات رایانه ای ، ابرمتن متنی است که با استفاده از یک زبان نشانه گذاری خاص شکل گرفته است. ویژگی بارز آن وجود پیوندها است.
یکی از برجسته ترین نمونه های استفاده از ابرمتن ، صفحات وب است. آنها اسنادی هستند که با استفاده از HTML (Hyper Text Markup Language) تولید شده اند. صفحات وب حاوی اطلاعاتی از جمله متن ، با پیوند به سایر صفحات وب یا عناصر گرافیکی ، صوتی و سایر عناصر است. Hypertext هر متنی است که حاوی پیوندهایی به سایر بخشها باشد. سیستم ابرمتن یک سیستم اطلاعاتی است که داده ها را به شکل الکترونیکی ذخیره می کند و همچنین قادر به ایجاد ارتباط بین عناصر است. ماهیت ابر متن به شرح زیر است. یک پایگاه داده وجود دارد که اشیا را ذخیره می کند. اشیا بخشهای متنی هستند که یک سوال خاص را توصیف می کنند. از طریق مکانیزم های ویژه ، پیوندهایی بین قطعات متن ایجاد می شود. همچنین می توان پیوندهای جدیدی را تنظیم کرد - توسط کاربر یا برنامه. از نظر فن آوری رایانه ، تشکیل ابرمتن تولید اطلاعات برای پایگاه های داده است. داده های گرافیکی نه تنها متن ، بلکه فایلهای صوتی و تصویری نیز می توانند به عنوان عناصر ابرمتن عمل کنند. فناوری Hypertext فرایند ایجاد ، نگهداری ، گسترش ، مشاهده متن ارائه شده در قالب یک شبکه است. برنامه های کاربردی با این فناوری مبتنی بر چهار عملکرد ابر متن هستند: جایگزینی ، پیوندها ، یادداشت ها ، نمایش داده شد. به دلیل جایگزینی ، هنگام مشاهده در یک فایل گرافیکی یا قسمت دیگری از متن ، می توانید اطلاعات را جایگزین کنید. مهمترین عملکرد با کمک آنها ، می توانید اتصالات را که از مشخصه های ابر متن هستند ، سازماندهی کنید. نت ها مانند یادداشت های حاشیه ای منظم کار می کنند. با کمک آنها ، می توانید اطلاعات را با هر قطعه مرتبط کنید. با کمک پرسش ها ، می توانید متن را از موقعیت های مختلف تجزیه و تحلیل کنید. س Quالات شما به شما امکان می دهد در ابر متن جستجو کنید.
