بسیاری از بیماران مبتلا به کمردرد ، درد پا یا ضعف عضلانی در اندام تحتانی با دیسک فتق تشخیص داده می شوند. با این بیماری ، هسته پالپوسوس که در بین مهره نخاعی قرار دارد ، از موقعیت طبیعی خود خارج شده و باعث شکسته شدن آنولوس فیبروزوس و فشار دادن اعصاب می شود.
دیسک های بین مهره ای
هسته پالپوسوس یک بالش نرم است که بین هر مهره در ستون فقرات قرار دارد. این "بالش" با افزایش سن سفت و سخت می شود ، به تدریج قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و در برابر آسیب پذیری آسیب پذیرتر می شود. هنگامی که حلقه الیافی اطراف پالپوسوس هسته پاره می شود ، بخشی از هسته از موقعیت طبیعی خود خارج می شود - به این دیسک فتق گفته می شود. و هنگامی که یک دیسک فتق از فضای بین مهره ها بیرون می زند ، اعصاب نخاعی را در جایی که از کانال نخاع خارج می شوند ، نیش می زند ، که منجر به درد شدید می شود.
علائم فتق دیسک
دیسک فتق می تواند به طور ناگهانی رخ دهد ، به عنوان مثال ، در یک سقوط یا تصادف ، یا می تواند به تدریج با تغییر شکل مکرر ستون فقرات رخ دهد. غالباً افرادی که دیسک فتق دارند نیز دچار تنگی نخاع می شوند ، مشکلی که باعث تنگ شدن فضای اطراف نخاع و اعصاب نخاعی می شود. وقتی دیسک فتق ایجاد می شود ، فضای اعصاب کاهش می یابد که منجر به تحریک می شود.
وقتی نخاع یا اعصاب نخاعی فشرده می شوند ، نمی توانند به درستی کار کنند. آنها شروع به ارسال سیگنال های اشتباه به مغز می کنند. علائم رایج فتق دیسک عبارتند از:
- درد در اندام ها ، مثل اینکه یک شوک الکتریکی باشد.
- سوزن سوزن شدن و بی حسی در دست ها و پاها ؛
- ضعف عضلانی؛
- مشکلات روده و ادرار کردن.
این علائم شاخص مهمی برای جلب توجه پزشکی هستند.
تشخیص دیسک فتق
پزشک می تواند پس از معاینه پزشکی کامل ، دیسک فتق را تشخیص دهد یا برای نتیجه مطمئن ، بیمار را برای MRI بفرستد. تشخیص دیسک فتق و برنامه درمانی به علائم بیمار ، نتایج معاینه فیزیکی و نتایج مطالعات تصویربرداری بستگی دارد.
درمان فتق
در بیشتر مواقع ، درمان فتق دیسک بصورت محافظه کارانه آغاز می شود ، به این معنی که آنها معمولاً استراحت ، تمرینات بدنی ویژه را توصیه می کنند و همچنین توصیه می شود از اقداماتی که باعث ایجاد فتق می شوند خودداری کنید.
یخ می تواند به طور قابل توجهی علائم درد را کاهش داده و اسپاسم عضلات را تسکین دهد. این دارو باید در مناطق تحت تأثیر درد استفاده شود.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی معمولاً برای تسکین درد همراه با دیسک فتق تجویز می شوند. با کاهش التهاب ، این داروها می توانند فشار بر روی اعصاب فشرده را کاهش دهند. NSAID ها باید کاملاً تحت نظارت پزشکی استفاده شوند.
داروهای استروئیدی می توانند در قسمت های فتق دیسک حاد (ناگهانی) بسیار مفید باشند. مانند NSAID ها ، این داروهای ضد التهاب قدرتمند باعث کاهش التهاب در اطراف اعصاب فشرده شده و در نتیجه علائم را تسکین می دهند.
سایر داروهای حاوی مسکن درد مخدر برای درد شدید کوتاه مدت مفید هستند. متأسفانه ، این داروها می توانند باعث خواب آلودگی و اعتیاد شوند. استفاده از آنها تا حد ممکن بسیار مهم است.
از شل کننده های عضله برای درمان اسپاسم عضلات پشت استفاده می شود. اغلب اتفاق می افتد که اسپاسم عضلات از درد ناشی از نیشگون گرفتن اعصاب بدتر است.
تزریق کورتیزون می تواند مستقیماً در ناحیه فشرده سازی عصب تزریق شود. هنگام استفاده از تزریق ، دارو مستقیماً به ناحیه دیسک فتق منتقل می شود.
درمان فتق دیسک معمولاً با مراحل ساده ای که در بالا ذکر شد شروع می شود.با این حال ، ممکن است بعد از ضربه ، با فشرده سازی قابل توجه اعصاب ، درمان جراحی فتق دیسک انجام شود. این عمل به منظور برداشتن دیسک فتق و آزاد سازی فضای اطراف عصب فشرده انجام می شود. بسته به اندازه و محل فتق و مشکلات مربوطه (به عنوان مثال ، تنگی نخاع ، آرتروز نخاع و …) ، عمل را می توان به روش های مختلف انجام داد: آندوسکوپی ، برش میکروسکوپی فتق ، دیسککتومی و غیره.
