یک دوربین دیجیتال که برای عکاسی آماتور طراحی شده است ، البته با توانایی ضعیف تر با یک دوربین در سطح حرفه ای متفاوت است ، اما برای عکسبرداری روزمره ، جایی که بیشتر این گزینه ها لازم نیست ، عالی است. برای انتخاب یک دوربین آماتور خوب ، مهم است که تعدادی از تفاوت های ظریف را در نظر بگیرید - از قابلیت ها و ویژگی های اساسی دستگاه تا وجود عملکردهای اضافی در آن.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به اندازه سنسور دوربین دیجیتال توجه کنید. این پارامتر مسئولیت وضوح تصویر نهایی را دارد و هرچه این مقدار بیشتر باشد ، پیکسل های بیشتری در تصویر وجود دارد. با این وجود ، تفاوت هنگام عکاسی با دوربینی با وضوح کمتر و دوربینی با مقدار زیاد این پارامتر ، فقط هنگام چاپ عکس در قالب های بزرگ محسوس خواهد بود.
گام 2
برای عکسبرداری آماتور و چاپ عکس در قالب معمول 10 15 15 ، دوربین های حتی با 4 مگاپیکسل کافی است ، در حالی که اکثر دوربین های آماتور مدرن مجهز به ماتریس با وضوح بیش از 12 مگاپیکسل هستند.
مرحله 3
اندازه فیزیکی سنسور را در نظر بگیرید ، که تعیین می کند دامنه دینامیکی و حساسیت بالا در دوربین چقدر بزرگ باشد. هرچه این رقم بیشتر باشد ، نویز دیجیتال در تصاویر گرفته شده در شرایط کم نور کمتر خواهد بود.
مرحله 4
در دوربین های آماتور ، ماتریس ها از 1/2 ، 3 اینچ - برای مدل های مقرون به صرفه ، تا 1/1 ، 6 اینچ - برای مدل های سطح بالا. لازم به ذکر است که وضوح ماتریس و اندازه فیزیکی آن با هم مرتبط هستند: کیفیت تصاویر نهایی بدتر است ، هر مگاپیکسل بیشتر در واحد سطح ماتریس است. یعنی افزایش رزولوشن ماتریس با ابعاد کوچک و ناچیز آن کیفیت تصاویر را افزایش نمی دهد.
مرحله 5
توجه داشته باشید که دوربین چگونه توانایی عکاسی از اشیا dist دور را دارد. این ویژگی دوربین را می توان با پارامتری مانند نسبت بزرگنمایی ارزیابی کرد. اگر قصد دارید برای عکاسی از سوژه های دور به طور مکرر از آن استفاده کنید ، دستگاه با بیشترین بزرگنمایی باید انتخاب شود. در موارد دیگر ، این مقدار ممکن است اضافی باشد. برای یک دوربین کم هزینه ، ضریب بزرگنمایی 5-8 برابر کافی است.
مرحله 6
حالت های مختلف عکسبرداری و تعداد آنها می تواند نقش مهمی در انتخاب دوربین داشته باشد. با کمک حالت های خودکار ، عکاسان تازه کار آماتور نمی توانند به تنظیمات دوربین فکر کنند. حالت های دستی نیز به نوبه خود به کاربران پیشرفته کمک می کند تا سرعت شاتر ، دیافراگم و سایر پارامترها را خود تنظیم کنند. برای بیشتر دستگاه های سرگرمی ، حالت های پرتره ، ورزش ، منظره ، کودکان و صحنه شب به صورت استاندارد است. حالت های دستی را می توان به صورت دستی ، اولویت دیافراگم ، اولویت شاتر نشان داد.
