شهر یونان باستان پرگاموم ، معروف در دوران باستان را نمی توان در یک نقشه مدرن یافت: اکنون این شهر ترکی برگاما است که در 26 کیلومتری دریای اژه واقع شده است. اما شکوه استقرار باستان قرنها باقی ماند: اینجا در قرن دوم قبل از میلاد. آن پوسته های بهبود یافته ظاهر می شدند که پایه و اساس اولین کتاب های با دوام شدند.
در پرگاموم ، این ماده نوشتاری باستانی از پوست مخصوص گوسفند ، بز و سایر حیوانات ساخته می شد. او به گزینه ای اجباری برای پاپیروس محبوب تبدیل شد. دلیل این انتخاب جدید درگیری میان مصر و پرگاموم و ممنوعیت صادرات پاپیروس مصر از کشور بود: پرگامایی ها در حال آماده سازی افتتاح ثروتمندترین کتابخانه در آن زمان بودند که می تواند با کتابخانه اسکندریه رقابت کند. اوضاع ناامیدکننده بود و جستجوی مواد جدید صنعتگران این شهر را مجبور به توجه به پوست حیوانات اهلی کرد. آنها متعهد شدند كه هر دو طرف پوست گوساله را با احتیاط پردازش كنند تا جایی كه قدرت ، انعطاف پذیری و رنگ زرد سفید به دست آورد. آنها ورقهای معجزه ساخته شده جدید را در پوست یونان خواندند (رومیان نام دیگری به آن دادند - "غشا") در ابتدا طومارهایی مانند پاپیروس از پوست تهیه می شدند. بعداً ، قالب کتابها ، که با ظاهر امروزی آشنا بود ، از ورقهای چرمی نازکی که با براکتهای فلزی به یک بلوک متصل شده بودند ، ظاهر شد. نام آن "کد" است. تخته های چوبی محافظ پوشیده شده از چرم ، که در قسمت بالا و پایین برای محافظت از صفحات متصل شده بودند ، خیلی زود به یک الزام آور تبدیل شدند (از این رو جمله اصطلاحاتی "کتاب را از تخته سیاه به تخته سیاه بخوانید"). فن آوری پوست به زیرکی زیادی احتیاج داشت. در ابتدا ، پوست حیوانات تازه برداشته شده شسته شد ، خون و آلودگی از روی آنها پاک شد. سپس ، به مدت 3-10 روز ، آنها را در یک محلول آهک خیس کردند - به این ترتیب پشم راحت تر برداشته می شود. سپس پوست را روی قاب های چوبی کشیده ، موها و باقی مانده های بافت زیر جلدی را با چاقوی منحنی برداشته و صیقل زدند. برای جلوگیری از تداخل چربی باقیمانده در جذب جوهر ، پودر گچ و ترکیبات خاص کلسیم در پوست مالیده شد. برای سفید کردن صفحات خشک شده ، از خمیرهای پایه شیر ، آهک و آرد استفاده شد. آنها روی ورقه های پوست با چوبهای نی یا قلم مخصوص تراش می نوشتند.رنگ پوست معمولاً روشن بود. با این حال ، برای نسخه های لوکس ، او را در رنگ های مختلف ، به عنوان مثال ، بنفش نقاشی کردند. در چنین صفحاتی ، خطوطی با طلا و نقره کشیده می شد. کدهای پوستی ، پوچ برای قرن ها وجود داشته است. نامه های دولتی ، قوانین و به ویژه کتاب های ارزشمندی نه تنها در اروپا ، بلکه در آسیای صغیر ، آفریقا و دیگر کشورها در مورد آن نوشته شده است. در قرون XI-XII در روسیه آنها هنوز یاد نگرفته بودند که چگونه پوست خود را بسازند - آنها آن را از بیزانس و غرب آوردند. نوشتن کتاب در مورد پوست روسی از قرن 13 آغاز شد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد حدود 300 پوست گوسفند برای تهیه اولین نسخه از کتاب مقدس منتشر شده توسط گوتنبرگ استفاده شده است. در اتاق اسلحه سازی مسکو ، کد کلیسای جامع 1649 به دقت نگهداری می شود - کاغذهایی که توسط صنعت کاغذ و کاغذ تولید می شود و به طور گسترده ای برای بسته بندی و همچنین برای اهداف فنی استفاده می شود. با مقاومت بالا ، مقاومت در برابر چربی ، مقاومت در برابر رطوبت و سازگاری با محیط زیست متمایز می شود.
