IMEI یک شماره سریال منحصر به فرد از هر تلفن همراه ضبط شده در قالب GSM است. کد در حافظه دستگاه ذخیره می شود و پس از اتصال به طور خودکار به شبکه اپراتور تلفن همراه منتقل می شود. این فناوری برای محافظت و شناسایی دستگاه در صورت سرقت طراحی شده است. سازمان های اجرای قانون از IMEI برای شناسایی شخصی که در حال حاضر از تلفن همراه استفاده می کند استفاده می کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
IMEI پس از شماره گیری ترکیب سرویس استاندارد * # 06 # روی صفحه نمایش هر تلفن نمایش داده می شود. کد یک شماره 15 رقمی است که روی بدنه دستگاه زیر باتری نوشته شده است. این شماره همچنین روی جعبه از دستگاه ، روی برچسب دارای بارکد نشان داده شده است. هر سه شاخص باید مطابقت داشته باشند. پس از خرید تلفن ، توصیه می شود این کد را جداگانه یادداشت کرده و در یک کاغذ ذخیره کنید تا در صورت سرقت با پلیس تماس بگیرید.
گام 2
هنگام تماس با آژانس های اجرای قانون ، IMEI را که در جعبه ثبت یا نشان داده شده است ، در برنامه خود بنویسید. تمام داده های مشخص شده برای بررسی استفاده از دستگاه ثابت توسط اشخاص دیگر به اپراتورهای مخابراتی ارسال می شود.
مرحله 3
پس از ترک برنامه ، به صورت دوره ای از نتایج جستجوی تلفن مطلع شوید. اگر برای مدت طولانی هیچ پاسخی از پلیس دریافت نشده است و مدتهاست که جستجو طولانی شده است ، درخواست پاسخ رسمی از اپراتور تلفن همراه کنید ، که گواه اقدامات انجام شده است. فراموش نکنید که به طور منظم با بخش تماس بگیرید ، تا پرونده شما راکد نشود و کسی در آن مشغول باشد ، زیرا اغلب چنین ضررهایی فراموش می شوند و اظهارات از دست می روند.
مرحله 4
در حقیقت ، این کد به ندرت ردیابی می شود ، یک دستگاه سرقت شده از نظر تعداد فقط در موارد نادر یافت می شود. همچنین به احتمال زیاد صاحب جدید تلفن جایگزین IMEI می شود - این کار به راحتی با پرداخت هزینه کمی در مراکز خدمات انجام می شود و در مدل های قدیمی ، تعویض را می توان در خانه انجام داد. با این حال ، اخیراً ، تولیدکنندگان دستگاه های تلفن همراه در حال افزایش درجه حفاظت از کد هستند و بنابراین جایگزینی آن پیچیده تر و گران تر می شود.
