قبل از انتخاب رایانه لوحی ، باید تصمیم بگیرید که برای چه قرصی انتخاب شده است. اگر از آن صرفاً به عنوان خواننده و تماشای فیلم با کیفیت HD از Megogo ، YouTube ، RuTube استفاده می کنید ، طبق تجربه خودم ، یادداشت می کنم که یک تبلت با 353 مگابایت رم و صفحه نمایش 10 اینچی کاملاً مناسب این کار است. اگر برای اینترنت به رایانه لوحی نیاز دارید ، برای نمایش سریع صفحات وب ، حداقل به 1 گیگابایت رم و 2 هسته نیاز دارید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بعد از اینکه تصمیم گرفتید به اینترنت سریع نیاز دارید ، باید اندازه حافظه دسترسی تصادفی (RAM) و تعداد هسته ها را تعیین کنید. برای انجام این کار ، باید رایانه لوحی را آزمایش کنید: برنامه AnTuTu Benchmark را از PlayMarket (از طریق رایانه رومیزی معمولی) در درایو فلش USB بارگیری کنید و از مشاور بخواهید برنامه را روی رایانه لوحی نصب کند. در نتیجه آزمایش (برگه اطلاعات) ، می توان دریافت که فقط یک هسته وجود دارد و RAM (RAM) فقط 353 مگابایت است ، اگرچه مشاور و ویژگی های موجود در اینترنت به من اطمینان دادند که رایانه لوحی من 512 مگابایت RAM دارد.
این اتفاق افتاده است زیرا سازنده به اختیار خود حق تغییر پیکربندی را دارد و این در هیچ کجای تنظیمات و جعبه نشان داده نشده است.
همانطور که مشاهده می کنید به طور کلی از 150 مگابایت استفاده می شود. این خیلی کم است. این اتفاق افتاده است زیرا 203 مگابایت برای کارکرد کارت گرافیک هزینه شده است ، که به وضوح در پردازنده تعبیه شده و از حافظه آن استفاده می کند.
گام 2
اکنون باید میزان حافظه داخلی (ترجیحاً از 16 گیگابایت) را آزمایش کنید. در مثال رایانه لوحی من ، می بینید که در واقع ، حافظه داخلی تبلت ، اعلام شده به عنوان 8 گیگابایت ، در واقع به:
الف) حافظه سیستم 0.98 گیگابایت است که 0.29 گیگابایت آن موجود است (بقیه اشغال شده توسط سیستم) ؛
ب) داخلی و 5.38 گیگابایت ، در دسترس است - 1.53 گیگابایت.
جذابیت این است که برنامه های بسیار مشکوکی وجود دارد که سرسختانه نمی خواهند روی حافظه داخلی نصب شوند (مانند نقشه های Google Yandex) و می خواهند از منابع حافظه سیستم در حال حاضر ناچیز (0.29 گیگابایت) استفاده کنند.
زمانی فرا می رسد که این برنامه ها تمام حافظه سیستم را "می خورند" و سیستم دارای اشکال است (رایانه لوحی خود به خود راه اندازی می شود و تمام برنامه های نصب شده را حذف می کند).
مرحله 3
در دسترس بودن GPS را می توان در "تنظیمات - مکان من" بررسی کرد. اگر یک ناوبری GPS وجود دارد ، می توانید گزینه "تعیین مکان توسط ماهواره های GPS" را مشاهده کنید.
بعداً 2 برنامه به من کمک کردند تا مکان را تعیین کنم: GPS-fix و نقشه های نظامی شوروی. ناوبری GPS که توسط ماهواره ها (بدون اینترنت و سیم کارت) فقط در خیابان کار می کند ، ما مجبور شدیم بدون حرکت 15 دقیقه صبر کنیم. این به این دلیل است که هیچ سنسور اضافی وجود ندارد ، با استفاده از برنامه ای مانند معیار AnTuTu می توان به وجود آنها نیز پی برد.
