در زندگی روزمره معمولاً به سیستم های اسپلیت تهویه هوا گفته می شود ، اگرچه این نام اصل عملکرد آنها را کاملاً منعکس نمی کند. در همین حال ، چیدمان سیستم های تهویه مطبوع بسیار جالب است.
اصل عملکرد سیستم تقسیم بر اساس جذب و حرکت گرمای کم درجه از یک منطقه آب و هوایی به منطقه دیگر ، با استفاده از انرژی اضافی اعمال شده برای این کار است. قانون دوم ترمودینامیک بیان می کند که انتقال انرژی گرمایی فقط از بدن گرمتر به بدن گرمتر امکان پذیر است. هنگامی که سیستم های اسپلیت کار می کنند ، با معرفی یک واسطه به سیستم ، این قانون نقض می شود. دستگاه اسپلیت سیستم کاملاً ساده است و سیستم شامل دو واحد مستقل است.
واحد داخلی (کولر)
واحد داخلی کولر در یک اتاق یخچال نصب شده و عنصری از سیستم اسپلیت با ساده ترین دستگاه است. این واحد کنترل الکترونیکی ، ترموستات ، توربوفن و رادیاتور با لوله های مویرگی را در خود جای داده است. وظیفه اصلی واحد داخلی خنک کردن هوای گرم در اتاق ، هدایت آن از طریق رادیاتور و کنترل عملکرد کلیه دستگاه های سیستم تقسیم شده از طریق شبکه کابل های برق است. واحد داخلی با استفاده از دو لوله مسی و یک کابل برقی که ولتاژ برق واحد خارجی را تأمین می کند ، به واحد خارجی متصل می شود. در سیستم های اسپلیت پیشرفته تر ، یک کابل سیگنال کنترل وجود دارد. همچنین در خط اتصال یک لوله انعطاف پذیر برای از بین بردن رطوبت متراکم وجود دارد.
واحد در فضای باز (اواپراتور-کندانسور)
واحد خارجی دارای عملکرد دوگانه است. در مرحله اول ، همه عناصر سیستم بزرگ و تولید کننده سر و صدا را در خود جای داده است. این باعث می شود که عملکرد کولر گازی برای ساکنان اتاق یخچال تقریباً قابل شنیدن نباشد. وظیفه دوم واحد بیرونی انجام یک زنجیره کامل از تحولات برای انتقال گرما از یک اتاق به اتاق دیگر است. برای این منظور کمپرسور ، اواپراتور ، رادیاتور مویرگی و فن پره در آن تعبیه شده است.
اصل کار بهم پیوسته
کار سیستم تقسیم شامل انتقال گاز مبرد مخصوص از طریق یک سیستم بسته لوله های مسی است که دارای نقطه جوش کم است و چندین بار حالت تجمع خود را تغییر می دهد ، به طور متناوب گرما را جذب می کند و سپس آزاد می کند. گاز سرد ، با عبور از رادیاتور مویرگی واحد داخلی تحت اثر توربوفن ، از هوا گرم می شود ، در حالی که دومی به ترتیب خنک می شود. گاز گرم شده از طریق یک لوله اتصال به یک واحد خارجی جریان می یابد و در آنجا توسط کمپرسور به حالت مایع فشرده می شود. هنگام فشرده شدن ، مقدار قابل توجهی گرما از گاز آزاد می شود ، که در هنگام عبور گاز مایع از رادیاتور واحد خارجی ، که توسط یک فن پارویی دمیده می شود ، به محیط خارجی آزاد می شود. گاز خنک شده که دارای نقطه جوش کم است ، وارد اواپراتور می شود. در آنجا فشار خود را از دست می دهد و حتی سردتر می شود و پس از آن از طریق لوله اتصال به واحد داخلی منتقل می شود.
