روزهایی که تلفن همراه یک کالای لوکس بود ، گذشته است. اکثر ما تلفن همراه یا تلفن هوشمند یا حتی دو یا سه گوشی داریم. از طرف دیگر ، تولیدکنندگان تلفن همراه نه تنها مدل های بیشتر و پیشرفته تری از تلفن های هوشمند تولید می کنند ، بلکه تلفن هایی را نیز طراحی می کنند که برای انواع خاصی از مصرف کنندگان طراحی شده اند.
آیا کودکی که در مهد کودک یا دبستان تحصیل می کند به تلفن احتیاج دارد؟ بدیهی است که در بسیاری از موقعیت ها ، در صورت وجود فرصتی برای تماس و شنیدن اینکه همه چیز در مورد کودک خوب است ، والدین آرامش بیشتری خواهند داشت. برای چنین کودکانی ، تلفن هایی به شکل اسباب بازی ، با دکمه های قابل برنامه ریزی و قابلیت کنترل والدین بر روی دستگاه و سیم کارت ، در نظر گرفته شده است.
تلفن های کوچکترین کاربران در مواردی با رنگ روشن که شبیه اسباب بازی های کودکان است ، ارائه می شود. آنها معمولاً حداقل تعداد دکمه ها را دارند (بلند کردن و قطع شدن ، قابل برنامه ریزی برای تماس با شماره های خاص دکمه ها). تلفن همراه کودکان می تواند تماس ها و پیامک های شماره شخص ثالث را رد کند ، والدین همچنین می توانند مدت زمان تماس کودک را کنترل کنند ، کنترل صدا را انجام دهند ، کار او را برای مدت زمان مورد نیاز مسدود کنند ، با سیم کارت شخص دیگری. بنابراین ، می توانیم بگوییم که تلفن برای برقراری ارتباط بین والدین و کودک آنها هنگامی که او در کودکستان ، مدرسه ، دور از خانه یا با یک پرستار بچه است ، در نظر گرفته شده است. از معایب تلفن برای کوچکترین ، انتخاب کم مدل ، برنامه نویسی پیچیده تلفن در صورت نداشتن صفحه نمایش در مدل و همچنین قیمت بیش از حد است.
یک گزینه جایگزین برای تلفن همراه ویژه کودکان ارزان ترین مدل تلفن همراه معمولی است. البته استفاده از چنین تلفنی برای کودک جالب تر خواهد بود ، زیرا محافل اجتماعی چندان محدود نخواهد بود و امکان گوش دادن به موسیقی ، عکس گرفتن ، بازی کردن در اکثر تلفن های همراه ارزان قیمت وجود دارد ، بنابراین تلفن معمولی ارزان برای دانشجو ترجیح دارد تا تلفن با شکل اسباب بازی. اما اکثر آنها تلفن های همراه گران قیمت یا تلفن های هوشمند را برای کودکان توصیه نمی کنند ، زیرا اگر کسی از این چیز تملق داشته باشد خطر سلامتی و زندگی کودک بسیار زیاد است.
