برای اولین بار ایده ضبط صدا توسط مهندس آمریکایی O. اسمیت ابراز شد. در سال 1888 ، او پیشنهاد کرد که ضبط صدای مغناطیسی را روی یک نخ ساخته شده از رگه های ابریشم و فولاد بافته شده انجام دهد. متأسفانه مهندس دستگاه را خلق نکرده است ، اما این ایده زمینه ساز ایجاد ضبط صوت مدرن شد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در سال 1898 ، یک مهندس دانمارکی که برای شرکت تلفنی کپنهاگ کار می کرد ، این ایده را در پیش گرفت و نمونه اولیه ضبط صوت مدرن - تلگراف را به ثبت رساند. خالق اولین مدل کاری برای ضبط و تکثیر صدا ، V. پولسن نام داشت.
گام 2
اولین مدل تلگراف دست و پا گیر بود و استفاده از آن چندان آسان نبود. مهندس پیشنهاد کرد از یک سیم پیانو برای ضبط مغناطیسی استفاده کند ، که آن را در یک لایه روی یک درام بزرگ پیچید. این ویژگی طراحی نه تنها اندازه دستگاه را افزایش می دهد ، بلکه امکان ضبط طولانی مدت را نیز ندارد (حدود 100 متر سیم فلزی با 1 میلی متر d = امکان ضبط برای 45 ثانیه را فراهم می کند). در اندازه بزرگ دستگاه ، سرعت حرکت رشته نیز نقش دارد ، فقط 2.2 متر در ثانیه. اگرچه دستگاه بلافاصله مورد استفاده گسترده قرار نگرفت ، اما به عنوان جهت جدیدی در فناوری ، علاقه زیادی را برانگیخت.
مرحله 3
انگیزه بعدی در توسعه بیشتر این سیستم ها نمایش آن در سال 1900 در پاریس در نمایشگاه جهانی بود. تلگراف پولسن هنگام ضبط صدای امپراطور اتریش (اولین ضبط مغناطیسی حفظ شده تا به امروز) در نمایشگاه جایزه بزرگ را دریافت کرد. مهندس دائماً در حال پالایش خلقت خود بود ، او سیم را به نوار فولادی که قبلاً روی قرقره ها پیچیده بود تغییر داد و همچنین برای اولین بار از دیسک استیل برای ضبط استفاده کرد.
مرحله 4
به تدریج کیفیت صدای تلگراف بهبود یافت ، ابعاد آن کاهش یافت و ظاهر ضبط کننده های نوار حلقه ای به حلقه ای به خود گرفت. اما این نوار فلزی اغلب پاره می شد و در هنگام حرکت خطر آسیب دیدگی وجود داشت. بنابراین ، در غرب ، سیستم های نواری به طور گسترده ای نه برای ضبط موسیقی ، بلکه به عنوان وسیله ذخیره سازی روی تلفن (نمونه اولیه دستگاه های پاسخگویی مدرن) و به عنوان دیکتافون مورد استفاده قرار می گرفت.
مرحله 5
در روسیه ، برخورد با سیستم های ضبط صدا از سال 1932 آغاز شد. مهندس شوروی V. K. ویکتورسکی اولین تلفن گویای روسی را ایجاد کرد و در سال 1935 از آن در خدمات اضطراری برای ضبط مکالمات تلفنی استفاده شد.
مرحله 6
فقط در سال 1934 ضبط صوت مورد استفاده گسترده قرار گرفت. در این زمان ، شرکت آلمانی BAFS شروع به تولید نوار مغناطیسی کرد ، که در سال 1927 توسط دانشمند Pfeimer اختراع شد (در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی دو سال قبل ثبت اختراع شد ، اما مورد تقاضا نبود). و دوباره ، شرکت آلمانی AEG شروع به تولید دستگاه های استودیویی برای ضبط های مغناطیسی کرد که در ایستگاه های پخش رادیویی استفاده می شد.
مرحله 7
شرکت ژاپنی "سونی" در سال 1956 لوله های رادیویی موجود در ضبط صوت را با ترانزیستور جایگزین کرد ، که به طور قابل توجهی اندازه آن را کاهش داد. در سال 1961 مهندسان هلندی از فیلیپس یک ضبط کاست تولید و تولید کردند. در تمام سری های بعدی ، شکل ظاهری ، طرح و سایر جزئیات تغییر کرده است.
