امروزه در هر خانه ای لامپ های رشته ای وجود دارد. ساختار ظاهراً ساده یک لامپ به ندرت باعث علاقه می شود ، اما در همین حال ، این او بود که در دهه 20 قرن گذشته نقطه آغاز دور جدیدی از پیشرفت علمی و فناوری شد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بزرگترین و قابل مشاهده ترین قسمت لامپ ، لامپ است که از شیشه ساخته شده است. اشکال فلاسک ها متفاوت است ، اما اصل استفاده یکسان است: در داخل فلاسک یا خلا وجود دارد یا یک گاز بی اثر ، در مرکز آن یک مارپیچ نازک وجود دارد - یک بدن لامپ رشته ای. این یک رسانای نسوز است ، یعنی ماده ای که به خوبی جریان خود را عبور می دهد. آلیاژ تنگستن اغلب برای آنها استفاده می شود.
گام 2
بدنه رشته ای نه تنها به شکل یک نخ مارپیچ است ، بلکه به شکل یک نوار است که به انتهای آن الکترودها متصل می شود و به پایه می رود.
مرحله 3
پایه یک ظرف گرد است که از فولاد نازک اندود کروم یا گالوانیزه ساخته شده است و مانند آن یک فلاسک درون آن قرار می گیرد. برای تعمیر لامپ در پریز ، یک نخ معمولاً روی پایه ساخته می شود ، اگرچه لامپ هایی وجود دارد که داخل چراغ را با اصطکاک یا با اتصال سرنیزه نصب می کنند - این یک روش اتصال قطعات با چرخش در امتداد یک محور با تغییر مکان جانبی از یک قسمت نسبت به قسمت دیگر.
مرحله 4
یک عایق در داخل پایه ثابت شده است ، که در آن الکترودها ثابت می شوند. عایق های لامپ از شیشه ساخته شده اند و برای جلوگیری از اتصال عناصر رسانا طراحی شده اند. بنابراین ، همیشه یکی از الکترودها به کنار پایه می رود ، از خارج به نظر می رسد یک نقطه لحیم شده است ، و دوم از امتداد عایق به انتهای لامپ عبور می کند و در پایین آن قرار می گیرد ، جایی که تماس است واقع شده.
مرحله 5
هنگامی که برق متصل می شود ، جریان از طریق این تماس در امتداد الکترود به بدن رشته ای - یک سیم پیچ تنگستن جریان می یابد. در کسری از ثانیه ، تنگستن تا دمای بسیار بالا (حدود 2000 درجه سانتیگراد) گرم می شود ، به همین دلیل هادی شروع به انتشار نور الکتریکی می کند.
