ماهیت رنگ آمیزی نور - همانطور که عکاسی در غیر این صورت نامیده می شود - برای گرفتن جریان نوری که روی یک فیلم یا ماتریس دوربین افتاده است خلاصه می شود ، در نتیجه تصاویر کم و بیش باشکوه به دست می آید. اگر دوربین فاقد نور اطراف باشد ، معمولاً از فلاش داخلی استفاده می کند که همیشه مناسب نیست. اما حتی بدون وجود فلاش در نور کم ، گرفتن عکس با کیفیت قابل قبول کاملاً امکان پذیر است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نیاز به خاموش کردن فلاش ممکن است به دلایل مختلف ، مستقل از یکدیگر ، ظاهر شود. به عنوان مثال ، عکاسی با فلش در اکثر موزه ها و گالری های هنری کاملاً ممنوع است. هنگام عکاسی در هنگام کنسرت های بزرگ ، فلاش نقشی کمرنگ بازی می کند ، قدرت آن هنوز برای رسیدن به صحنه کافی نیست ، در حالی که دستهای برجسته تماشاگران همسایه معمولاً هیچ ارزش هنری را نشان نمی دهند. خوب ، هنگام گرفتن مناظر شب و عصر ، به راحتی فلش اضافی خواهد بود.
گام 2
اگر خود را در یک موزه نیمه تاریک دیدید ، که خادمان آن با مهربانی به شما اجازه دادند چند عکس بگیرید ، فلاش دوربین خود را خاموش کنید. به حالت دستی بروید ، دیافراگم را حداکثر باز کنید. هرچه دهانه دیافراگم بزرگتر باشد ، سرعت شاتر کمتری برای دوربین مورد نیاز است. بنابراین ، در شرایط محیطی نه چندان خوب ، تصاویر کاملاً مناسبی دریافت خواهید کرد. اگر یک دوربین دیجیتال بدون امکان تنظیم حالت دستی در اختیار دارید ، آن را روی حالت عکسبرداری "عمودی" تنظیم کنید ، که در آن ، به عنوان یک قاعده ، دیافراگم حداکثر باز می شود.
مرحله 3
در اتاق های بسیار تاریک یا سالن کنسرت بعید است که به راحتی باز کردن دیافراگم کمکی کند اما ISO های بالا این کار را می کنند. حتی ساده ترین دوربین ها نیز توانایی افزایش ISO را دارند. معمولاً تنظیم مقدار ISO روی 400 یا 800 کافی است. در آخرین مدل ها ، می توان آن را تا 12800 نیز افزایش داد. البته این تا حدی بر کیفیت تصویر تأثیر می گذارد ، زیرا هرچه ISO بالاتر باشد ، دانه ها و لکه های چند رنگی بیشتری در تصویر حاصل خواهید یافت. اما دانه ریز بودن در هر ویرایشگر گرافیکی به راحتی سرکوب می شود و چنین تصاویر بی نظیری در حافظه شما باقی می ماند.
مرحله 4
مناظر در تاریکی به نوردهی طولانی و بنابراین استفاده از سه پایه احتیاج دارند. اگر سه پایه در دست نباشد ، می توان آن را با یک پایه معمولی ، شاخه درخت یا هر شیئی که می توان دوربین را روی آن قرار داد جایگزین کرد. اگر چیزی از این دست در نزدیکی نیست ، دوربین را با دو دست محکم بگیرید و به درخت یا دیوار تکیه دهید. نکته اصلی تهیه حداکثر عدم تحرک دستگاه در کل مدت زمان کارکرد شاتر است. نوری که به فیلم یا ماتریس می رسد کاملاً کافی است تا منظره از کیفیت مطلوبی برخوردار شود.
