در حال حاضر ، روند انتقال به قالب دیجیتال پخش تلویزیونی در کشور ما در حال انجام است. ارائه دهندگان بزرگ روسی قبلاً امکانات خود را مجدداً تجهیز کرده اند که گویای پایان دوره تلویزیون آنالوگ است. و برای صرفه جویی در هزینه و حداکثر بهره وری از استفاده از آنتن های خانگی که قبلاً نصب شده اید ، باید یک گیرنده DVB-T را به تلویزیون وصل کنید ، در نتیجه دریافت صحیح سیگنال های دیجیتال تحقق می یابد.
کاملاً واضح است که مونتاژ آنتن دیجیتال در خانه ، که به میزان قابل توجهی در تجهیزات کاربردی تلویزیون صرفه جویی می کند ، به مهارت خاصی نیاز ندارد و می توان از وسایل بداهه به عنوان مواد مورد استفاده استفاده کرد. برای انجام این کار ، شما فقط باید اصل عملکرد دستگاه آنتن را درک کنید ، وجود ابزار و مواد پیچیده را فراهم کنید ، محاسبه و نصب اولیه را انجام دهید و همچنین آن را متصل کنید.
در میان گزینه های مختلف طراحی آنتن های دیجیتال برای DVB-T2 ، می توانید رایج ترین مدلی را که دریافت سیگنال با کیفیت بالا را تضمین می کند انتخاب کنید که "هشت" نامیده می شود.
اصل عملکرد آنتن برای تلویزیون دیجیتال
یک سیگنال تلویزیونی در هر قالب (دیجیتال یا آنالوگ) از ساطع کننده های مخصوص واقع در برج به آنتن تلویزیون می آید. در مورد پردازش دیجیتال سیگنال دریافتی ، استفاده از دستگاه سینوسی با بالاترین فرکانس مورد نیاز است.
هنگامی که یک موج الکترومغناطیسی به قسمت دریافت کننده آنتن dtv-t2 می رسد ، ولتاژ V در آن القا می شود. بنابراین ، هر موج یک اختلاف پتانسیل را تشکیل می دهد ، و آن را با یک علامت مشخص مشخص می کند. ولتاژ القایی حاصل در حلقه بسته گیرنده ، جریان الکتریکی ایجاد می کند که به تدریج افزایش می یابد. تبدیل آن به تصویر روی مانیتور و صدا در بلندگوها با پردازش الکترونیکی مدار تلویزیون انجام می شود.
درک این نکته مهم است که آنتن داخلی معمولی توانایی تبدیل سیگنال پخش دیجیتال را ندارد. برای این کار باید از رسیور مخصوص (گیرنده DVB-T) و آنتن دسی متر (آنتن تورکین) استفاده کنید.
مواد مورد استفاده برای ساخت آنتن "هشت"
برای ایجاد آنتن dvb-t2 به تنهایی ، در ابتدا باید مواد و ابزار لازم را جمع آوری کنید. از بین انواع گزینه های آنتن ، می توان نسخه را با "هشت" توصیه کرد ، زیرا از نظر استفاده کاملاً مطمئن است و مونتاژ آن آسان است.
بنابراین ، شما باید یک سیم مسی یا آلومینیومی پیدا کنید که قطر آن از 2 میلی متر تا 5 میلی متر باشد ، یک لوله ، یک زاویه و یک نوار مس یا آلومینیوم.
به عنوان ابزاری برای ساخت آنتن ، برای اتصال ایمن مواد باید از چکش و سوهان استفاده کنید. به عنوان یک ماده ، نه تنها می توان از سیم استفاده کرد ، بلکه می توان از کابل کواکسیال نیز استفاده کرد. علاوه بر این ، شما همچنین به یک پلاگین نیاز دارید که آنتن را به اتصال تلویزیون متصل کند. شما همچنین باید یک براکت آنتن درست کنید ، نوع آن به محل نصب آن بستگی دارد (در یک اتاق یا خارج از منزل).
کابل باید براساس مقاومت آن در محدوده 50 اهم تا 75 اهم انتخاب شود. علاوه بر این ، شما نباید در مورد مواد عایق بندی (نوار الکتریکی یا لوله های کاهش حرارت) فراموش کنید.
در مورد ساخت براکت ، باید درک کرد که هنگام اتصال آنتن در داخل منزل ، استفاده از مثلاً پین ها کافی است ، اما برای بیرون از خانه ، براکت به سادگی لازم است. در این حالت شما به یک پرونده ، یک پرونده و یک لحیم کاری آهن نیاز خواهید داشت.
نه تنها یک آنتن مارپیچ ، بلکه یک طرح به شکل یک مربع دوبل می تواند به عنوان یک آنتن "هشت" عمل کند ، که دامنه فرکانس و تعداد کانال ها را تحت تأثیر قرار می دهد.چنین چیدمان آنتی نیاز به استفاده از لوله های مسی ، آلومینیومی یا برنجی دارد (در عوض با سیم 3-6 میلی متر).
محاسبه و ساخت آنتن دیجیتال
اتصال دو قاب با فلش های بالا و پایین مربع دوتایی است. یک قاب (کوچک) به عنوان لرزاننده ، دیگری (بزرگ) به عنوان بازتابنده عمل می کند. استفاده از مربع سوم (کارگردان) نیز امکان پذیر است. از یک تیر چوبی باید به عنوان دکل استفاده شود (حداقل یک و نیم متر).
دستورالعمل نقطه ای:
- سلب کابل کواکسیال از هر دو طرف ؛
- در کنار کابل 2 سانتی متر همپوشانی ایجاد کنید که به آنتن متصل می شود.
- پیچ و تاب و صفحه نمایش کابل را به یک بسته نرم افزاری ؛
- دو هادی داریم
- پلاگین باید به انتهای دوم کابل لحیم شود ؛ برای این کار کافی است از 1 سانتی متر طول کابل استفاده کنید.
- شما باید قلع ساخته و دو هادی دیگر بسازید.
- نقاط لحیم کاری را با الکل پاک کنید ؛
- قسمت پلاستیکی پلاگین را روی سیم ثابت کنید.
- هسته تک هسته ای را به ورودی مرکزی شاخه و بسته نرم افزاری رشته ای را به ورودی کناری آن لحیم کنید.
- باید دور عایق را بگیرید و یک نوک پلاستیکی پیچ کنید یا این محل را با چسب به عنوان درزگیر پر کنید.
برای پیکربندی دریافت صدا در محدوده دیجیتال ، انجام دقیقاً محاسبه طول موج ضروری نیست ، زیرا استفاده از طرح باند پهن کافی است. برای انجام این کار ، فقط باید برخی از عناصر را به آنتن T2 اضافه کنید.
برای تعیین ضلع مربع آنتن ، لازم است که طول موج سیگنال دریافت شده را بر چهار تقسیم کنید. و برای اینکه دو قسمت دستگاه جز component در یک فاصله باشند ، لازم است که کناره های بیرونی لوزی ها کمی بلندتر و قسمت های داخلی کوتاه تر شوند. به عنوان یک راه حل آماده در کناره های چنین مستطیل ، می توان مقادیر زیر را در نظر گرفت: ضلع داخلی 13 سانتی متر و طرف خارجی آن 14 سانتی متر است. مهم است که درک کنیم مربع ها نباید باشند متصل به یکدیگر ، و فاصله بین آنها این امکان را فراهم می کند تا حلقه ای که کابل کواکسیال به آن متصل شده است.
بنابراین ، برای ساخت این طرح دستگاه آنتن ، 12/1 متر از مواد استفاده شده (سیم یا لوله) مورد نیاز است. پس از قطع طول مورد نیاز مواد ، باید آن را با انبر و خط کش خم کنید. یک شرط مهم زاویه هر چین است که باید تقریباً 90 درجه باشد.
با ساخت صحیح قاب آنتن ، طراحی آن شامل فاصله لازم بین دو نیمه خواهد بود. بعد ، شما باید لولاها را تمیز کرده و مناطق را با استفاده از کاغذ سنباده با یک دانه ریز به فلز خم کنید ، لولاها را وصل کنید و آنها را برای ثابت کردن با انبر فشار دهید.
پس از ساختن سازه ، باید پردازش کابل را شروع کنید. با کشیدن سیم در هر دو طرف باید فضای سر دو سانتی متری در محل اتصال به آنتن فراهم شود. سپس لازم است صفحه و گره کابل را به یک بسته پیچانده و دو هادی حاصل را قلع بزنید.
مرحله بعدی لحیم کاری دوشاخه به انتهای دیگر کابل است که در آن شما باید از قوانین آماده سازی مشابه استفاده کنید. پس از قرار دادن دوشاخه در نقطه لحیم کاری ، باید محلول را با یک حلال یا الکل مخصوص از چربی خارج کنید ، آن را با یک فایل یا پرونده تمیز کنید و یک قطعه پلاستیکی از شاخه را روی سیم قرار دهید. پس از آن ، لازم است که هسته را به ورودی مرکزی ، و گره را به یک طرف لحیم کنید. و در اطراف عایق باید فشار دهید.
بعد ، شما باید یک نوک پلاستیکی پیچ کنید یا محل اتصال را با چسب (مهر و موم) پر کنید ، که به شما امکان می دهد ثابت سازی را تقویت کنید. در طول جامد سازی پایه ، شما باید سریع پلاگین را جمع کرده و سپس مقدار زیادی برآمدگی چسب یا درزگیر را از بین ببرید.
پس از ساخت قاب آنتن DVB-T2 ، باید آن را به کابل وصل کنید.از آنجا که اتصال دقیق به یک کانال خاص ضروری نیست ، می توانید سیم را در وسط ساختار لحیم کنید ، که یک آنتن باند پهن با تعداد زیادی کانال دریافتی ایجاد می کند. و لبه دوم تقسیم شده و از قبل آماده شده کابل باید دوباره در وسط به دو طرف دیگر ساختار آنتن لحیم شود.
اتصال آنتن دیجیتال
پس از اتصال تیونر ، باید تلویزیون را روشن کنید تا عملکرد دستگاه آنتن را بررسی کنید. در مواردی که امکان تنظیم تعداد کافی کانال تلویزیونی وجود داشت ، لازم است که مونتاژ را با پر کردن تمام نقاط لحیم کاری با چسب یا درزگیر کامل کنید.
در غیر این صورت (کانال یا گیرنده کمی با تداخل وجود دارد) ، لازم است که اتصال قاب با کابل کواکسیال را تجربه کنید ، که بهینه ترین دریافت سیگنال دیجیتال را فراهم می کند. اگر این به نتیجه مطلوب منجر نشد ، باید کابل را عوض کنید. در این حالت بهتر است از کابل تلفن به عنوان کابل برای آزمایش استفاده کنید که مقرون به صرفه است.
برای عایق بندی نقاط لحیم کاری بین کابل و قاب آنتن می توان از نوار الکتریکی معمولی استفاده کرد. با این حال ، تضمین ترین محافظت در برابر شرایط خارجی یک محیط خارجی تهاجمی می تواند استفاده از لوله های جمع کننده حرارت یا درزگیر باشد. این نوع عایق است که دوام و قابلیت اطمینان سازه را تضمین می کند. برای کارکرد عادی دستگاه آنتن ، باید مواردی را برای آن درست کنید که می تواند یک پوشش پلاستیکی ساده نیز باشد.
