زمان قرار گرفتن در معرض ، یعنی زمانی که شاتر دوربین باز است ، از کلمه "نگه داشتن" (شاتر باز) سرعت شاتر نامیده می شود. دو نکته در اینجا مهم است. اول ، سرعت شاتر با فرآیند به دست آوردن نور روی یک ماتریس یا فیلم مرتبط است و بنابراین بسیار نزدیک با دیافراگم تعامل دارد. در مرحله دوم ، قرار گرفتن در معرض نیز فرایند تابش ماده حساس به نور است ، یعنی حساسیت به نور ماده مهم است ، که معمولاً با ISO نشان داده می شود ، که بر قرار گرفتن در معرض نیز تأثیر دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بیشتر دوربین ها از همان مقیاس سرعت شاتر استفاده می کنند که در کسری از ثانیه بیان می شود: اینها شاخص هایی از 8000 (18000 ثانیه) تا 4 (4 ثانیه) هستند. سرعت شاتر سریع لازم است تا کدر تار نشود ، زیرا اگر دوربین را در دست بگیرید می توانید از کوچکترین نوسان فوکوس را جابجا کنید. اگر بدون سه پایه عکس می گیرید ، همیشه لازم است که سرعت شاتر بیشتر باشد تا عکس ها واضح تر باشند. اگر نور زیاد باشد ، ISO باید حداقل باشد. اگر روز ابری باشد ، ISO باید بین 200-400 باشد.
گام 2
کمترین سرعت شاتر (1/8000) برای سوژه های متحرک استفاده می شود. اما حساسیت به نور (ISO) برای چنین عکسبرداری باید حداکثر باشد.
مرحله 3
در صورت کم بودن نور ، سرعت شاتر افزایش می یابد. کمترین سرعت شاتر هنگام عکاسی در شب بدون استفاده از فلش تنظیم می شود. حساسیت به نور نیز باید به حداکثر برسد و دیافراگم باید باز باشد.
