دیسک فشرده یک محیط ذخیره سازی است که می تواند داده ها را در هر قالبی ذخیره کند. بسته به نوع و فناوری تولید ، آنها می توانند مقدار متفاوتی از داده ها را داشته باشند. دیسک ها با استفاده بیشتر از یک پایه فلزی از پلی کربنات ساخته شده اند. تمام اطلاعات حامل با استفاده از لیزر خوانده می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ابتدا گرانول های پلی کربنات وارد گیاه می شوند و در دستگاه مخصوص خشک کردن بارگیری می شوند. پس از آن ، آنها به دستگاه قالب گیری تزریقی خورانده می شوند ، و در آنجا گرم می شوند و به حالت مایع گرم می شوند.
گام 2
پلی کربنات مایع در یک پرس مخصوص ریخته می شود ، جایی که دستگاهی به نام استامپر واقع شده است ، که یک صفحه فلزی است با تصویری از اطلاعاتی که باید روی آن ثبت شود. ماده ای که تا 250 درجه گرم می شود به صورت دیسک در می آید و اطلاعات به صورت فرو رفتگی های میکروسکوپی روی آن نقش می بندد.
مرحله 3
قطعه های کار بر روی یک واحد خنک کننده مخصوص به دمای اتاق خنک می شوند و پس از آن با یک سطح بازتابنده از فلز پوشانده می شوند. این کار به این منظور انجام می شود که لیزر درایو بتواند اطلاعات ثبت شده را بخواند.
مرحله 4
سطح با لیزر آزمایش می شود. اگر دستگاه داده های ضبط شده روی محیط را بخواند ، دیسک برای نقاشی ارسال می شود ، جایی که یک الگوی با استفاده از تجهیزات ویژه اعمال می شود. سپس رسانه بسته بندی شده و به مرکز پخش ارسال می شود و از آنجا به مشتریان یا فروشگاه ها تحویل داده می شود.
