فناوری مورد استفاده برای پرداخت بدون تماس ، زرادخانه غنی از قابلیت های تلفن های هوشمند مدرن را با موفقیت تکمیل کرده است. خریداران بیشتر و بیشتر کیف پول خود را در خانه می گذارند و با جسارت بیشتر از نزدیکترین سوپرمارکت به خرید می روند و تلفن خود را به عنوان وسیله پرداخت انتخاب می کنند.
ابتدا باید اطمینان حاصل کنید که سازنده گوشی هوشمند شما را با فناوری پرداخت بدون تماس محو کرده است. وجود آن را می توان با علامت اختصاری NFC در ویژگیهای ابزار ارزیابی کرد.
بسته به دستگاهی که استفاده می کنید ، نام برنامه پرداخت متفاوت خواهد بود. برای دستگاه های مبتنی بر IOS ، - برای ابزارهای تلفن همراه مبتنی بر Android و برای دستگاه هایی با همین نام.
تمام آنچه برای راه اندازی مورد نیاز است پیوند دادن کارت اعتباری یا بدهی بانکی به برنامه است ، که در هنگام پرداخت وجه از آن باجه می شود.
وقتی دو دستگاه سازگار با NFC در محدوده یکدیگر باشند ، آنها می توانند اطلاعات پرداخت را از یک دستگاه به دیگری منتقل کنند. این شبیه عملکرد بلوتوث است ، با این وجود NFC در فواصل کمتری کار می کند و انرژی کمتری مصرف می کند.
برای پرداخت با استفاده از تلفن هوشمند ، پایانه پرداخت باید خود به یک ماژول NFC مجهز باشد. از خوانندگانی که توانایی پذیرش پرداخت از طریق تلفن های هوشمند را دارند ، علاوه بر فروشگاه ها ، با موفقیت در مترو استفاده می شود.
برای پرداخت ، باید تلفن را با برنامه پرداخت موجود به حداقل فاصله تا ترمینال (بیش از 10 سانتی متر) بیاورید و روی برچسب پرداخت ضربه بزنید.
مطمئناً خطر سرقت اطلاعات صورتحساب وجود دارد ، اما آنقدر کم است که فقط چند پیشنهاد برای این مقاله دارد. این فناوری خود شامل تماس دو دستگاه در فاصله بسیار نزدیک از یکدیگر است. یک مهاجم بالقوه باید وقت داشته باشد تا خواننده خود را در زمان پرداخت با فاصله بیش از 10 سانتی متر به تلفن هوشمند شما بیاورد ، شما به سختی این را متوجه خواهید شد.
بقیه اوقات ، فعال نگه داشتن عملکرد منطقی نیست. تمام تأملات در مورد خطرات استفاده از NFC چیزی بیش از حدس و گمان در مورد ترس کاربران عادی و جستجوی ساده برای یک مناسبت اطلاعاتی نیست.
