عبارت "3D" مخفف انگلیسی "3 dimension" است ، یعنی "3 بعدی". نمادها "3D" (در ادبیات روسیه ، اختصار "3D" نیز اغلب استفاده می شود) نشان می دهد که یک شی یا فناوری از نظر بیش از دو بعد از دیگران متفاوت است.
مدل های سه بعدی برای چیست؟
همه اشیا in در دنیای واقعی سه بعد دارند. در همان زمان ، در اکثر قریب به اتفاق موارد ، برای نمایش اشیا objects سه بعدی ، از سطوح دو بعدی استفاده می کنیم: یک ورق کاغذ ، بوم ، صفحه رایانه. این مجسمه ساز چهره های سه بعدی را خلق می کند ، اما قبل از شروع به تراشیدن مجسمه ای از گرانیت ، طرح هایی را ایجاد می کند که در آن کار آینده از چندین منظر - از همه طرف به تصویر کشیده شده است. به همین ترتیب ، یک معمار یا طراح با نمایش نماهای مسطح محصولات یا ساختمانهای طراحی شده روی کاغذ واتمن یا روی صفحه رایانه کار می کند.
موضوع "ترسیم" در چارچوب آموزش اجباری با هدف آموزش مدل سازی سه بعدی - توصیف دقیق اشیا that دارای حجم ، روی یک سطح کاغذ صاف و دو بعدی انجام می شود. علاوه بر این ، در کلاسهای مدل سازی پلاستلین در مهد کودک و دبستان به کودکان مدل سازی سه بعدی آموزش داده می شود. بنابراین توجه زیاد به مدل سازی سه بعدی در روند آموزشی اتفاقی نیست. در هر فعالیتی برای ایجاد اشیا real واقعی ، باید ایده خوبی داشته باشید که از هر طرف این شی چگونه به نظر برسد. یک خیاط و یک طراح لباس باید بداند که چطور کت و شلوار یا لباسی بر روی فردی با شکل مشخص می آید. آرایشگاه مو و مدل مویی را ایجاد می کند که دارای حجم باشد و از زوایای مختلف متفاوت به نظر برسد. جواهرساز جواهرات خود را مدل می کند. دندانپزشک نه تنها باید یک دندان مصنوعی زیبا ایجاد کند ، بلکه موقعیت آن را نسبت به بقیه دندانهای بیمار نیز در نظر بگیرد. نجار باید بتواند اتصالات قطعات سه بعدی را بسیار دقیق قرار دهد. او همچنین مایل است بصری ببیند که مبلمان طراحی شده برای استفاده چگونه مناسب است و چگونه در فضای داخلی جای می گیرد.
مدت هاست که نمایندگان مشاغل مختلف از نقاشی های متشکل از انواع مختلف برای مدل سازی سه بعدی استفاده کرده اند. با تکثیر رایانه های شخصی ، امکان واگذاری بخشی از وظیفه ایجاد مدلهای سه بعدی به نرم افزارها فراهم شد. سیستم های اتوماسیون طراحی (CAD) اولین سیستمهایی بودند که شامل عملکرد نمایش دینامیکی اشیا three سه بعدی ایجاد شده در صفحه نمایش بودند. کلمه "پویا" ، در این حالت ، به معنای توانایی چرخش تصویر یک شی سه بعدی بر روی صفحه نمایش و دیدن آن از همه طرف است. با این حال ، پویایی یک مدل سه بعدی همچنین می تواند به معنای توانایی مدل در تغییر شکل و حرکت آن باشد. سازندگان کارتون و بازی های رایانه ای به چنین عملکردی نیاز دارند.
در نیمه دوم قرن بیستم ، حتی در دوران پیش از رایانه ، فناوری های سه بعدی تصفیه سطح ظاهر شدند. اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم ، نیروی هوایی ایالات متحده بودجه کار پارسونز وارز را برای ایجاد ماشین هایی تأمین کرد که بتوانند قطعات پیچیده را طبق الگوریتم داده شده فرز کنند. این کارها منجر به ایجاد یک کلاس کامل از ابزارهای کنترل عددی رایانه ای (CNC) شد. طراحی الگوریتم های کار برای ماشین های CNC یکی دیگر از وظایف حوزه مدل سازی سه بعدی است.
در سال 1986 ، مهندس آمریکایی چارلز دبلیو هال چاپگری را ایجاد کرد که اشیا three سه بعدی را با استفاده از استریولیتوگرافی چاپ می کرد. بعداً چاپگرهای سه بعدی ظاهر شدند که محصولات سه بعدی را از طیف گسترده ای از مواد از جمله چاپگرهایی برای چاپ اعضای بدن انسان چاپ می کنند یا به عنوان مثال چاپگرهایی که تزئینات قنادی و غذای آماده را چاپ می کنند. امروزه می توان یک چاپگر سه بعدی ساده ، اما کاملاً کاربردی را به قیمت یک گوشی هوشمند خریداری کرد و روی آن اشیاum حجمی را برای خانه ، یا جزئیات مدل ها و دستگاه های مختلف را روی آن چاپ کرد.همه چاپگرهای سه بعدی برای چاپ یک مدل سه بعدی را به عنوان ورودی در یک قالب خاص دریافت می کنند.
اصول اساسی مدل سازی سه بعدی
پیش نیاز مدل سازی سه بعدی وجود تخیل فضایی است. این مهم است که بتوانیم نتیجه کار آینده را تصور کنیم ، از نظر ذهنی آن را بچرخانیم و بررسی کنیم ، و همچنین درک کنیم که مدل از چه عناصری تشکیل شده است ، از چه فرصت هایی فراهم می کند و چه محدودیت هایی را ایجاد می کند. ذاتاً ، تخیل فضایی همه به درجات مختلف توسعه یافته است ، با این حال ، درست مثل سواد یا گوش موسیقی ، می توان آن را توسعه داد. مهم نیست که تسلیم شوید ، و به خود بگویید که هیچ مشکلی پیش نمی رود ، بلکه باید ابتدا با ساختن مدل های ساده و به تدریج به سمت مدل های پیچیده تری ، تجربه کسب کنید.
اگر در هر برنامه CAD سه مستطیل ترسیم کرده و آنها را مطابق با قوانین ترسیم کنید ، در این صورت ماژول نمایش مدل سه بعدی برنامه قادر به ایجاد و نمایش صفحه موازی مطابق با این سه پیش بینی است. به همین ترتیب ، با پیروی از قوانین طراحی می توانید تقریباً از هر بخشی مدلی ایجاد کنید.
همه برنامه ها برای مدل سازی 3D بردار هستند. این بدان معنی است که آنها اشیا را نه به عنوان مجموعه ای از نقاط جداگانه ، بلکه به عنوان مجموعه ای از فرمول ها توصیف می کنند و فقط با کل اشیا کار می کنند. اگر شما نیاز به تغییر یا جابجایی فقط نیمی از یک شی دارید ، باید آن را ببرید (اگر ابزاری وجود دارد که به شما اجازه می دهد این کار را انجام دهید) و نیمه ها را به عنوان اشیای جدید اصلاح کنید. برای کار با یک ویرایشگر برداری ، دانستن فرمول های ریاضی به هیچ وجه لازم نیست ، آنها در برنامه گنجانده شده اند. یک پیامد مهم و مفید این روش این است که هر جسمی می تواند جابجا شود ، اصلاح شود و مقیاس بندی شود بدون اینکه کیفیت را به خطر بیاندازد. از طرف دیگر ، اگر سعی کنید یک مستطیل بکشید ، مثلاً با قرار دادن نقاط زیادی در امتداد مرزهای خود که بصری یکدیگر را لمس می کنند ، برنامه شما را درک نخواهد کرد. برای برنامه ، فقط نقاط زیادی خواهد بود ، نه مستطیل. از نظر شما ، مستطیل قادر به انجام هیچ کاری نخواهد بود. برای ایجاد یک مستطیل ، باید یک ابزار مناسب انتخاب کنید و از آن استفاده کنید. سپس برنامه به شما امکان می دهد با شی created ایجاد شده هر عملی را انجام دهید: آن را تغییر دهید ، آن را به یک نقطه معین منتقل کنید ، کشش دهید ، خم شوید و … همچنین ، اکثر نرم افزارهای مدل سازی 3D قادر به کار با گرافیک در قالب شطرنجی (bmp ،.jpg
مدل سازی سه بعدی از "آجر"
اکثریت قریب به اتفاق جزئیات فنی ترکیبی از بدوی های حجمی است: شیب های موازی ، توپ ها ، منشورها و غیره. هر ابزاری برای مدل سازی سه بعدی دارای کتابخانه ای از ابتدای حجم است و با در نظر گرفتن پارامترهای مشخص شده توسط کاربر قادر به تولید مجدد آنها است. به منظور مثال ، برای ایجاد یک مدل از یک استوانه ، کافی است ابزار مناسب را در برنامه انتخاب کنید و قطر و ارتفاع را تنظیم کنید. همچنین ، تمام برنامه ها برای طراحی سه بعدی قادر به انجام حداقل دو عملیات ریاضی با شکل های سه بعدی هستند: جمع و تفریق. بنابراین ، به عنوان مثال ، با ایجاد دو استوانه از ابتدای: یکی با قطر 5 سانتی متر و ارتفاع 1 سانتی متر ، و دیگری با قطر 3 سانتی متر و ارتفاع واضح تر از 1 سانتی متر ، می توانید آنها را در امتداد محور مرکزی و استوانه دوم (بزرگتر) را کم کنید … نتیجه یک واشر به ضخامت 1 سانتی متر با قطر خارجی 5 سانتی متر و قطر داخلی 3 سانتی متر است. اگر مثلاً یک مجموعه جداگانه از اشیا separate جداگانه دارید: "سر بدون گوش و بینی" ، "بینی" ، " گوش چپ "و" گوش راست "، سپس می توانید آنها را به هم متصل کرده و اضافه کنید تا یک شی جدید" سر با گوش و بینی "ایجاد کنید. اگر کتابخانه ای از گوش ، بینی و سر به اشکال مختلف دارید ، پس می توانید با عبور از آنها ، مدلی از سر دوست خود (یا خودتان) ایجاد کنید. سپس ، با کم کردن شی " دهان "از سر حاصل ، می توانید یک سر با دهان بدست آورید.ایجاد یک مدل سه بعدی از "آجر" ، اشیایی که در کتابخانه برنامه موجود هستند یا از خارج در برنامه بارگیری می شوند ، یک روش ساده و محبوب است.
البته در هیچ برنامه ای "بلوک های سازنده" برای همه موارد وجود ندارد. با این حال ، بسیاری از اشیا را می توان با حرکت اشیا objects دیگر در فضا یا با اصلاح آنها ایجاد کرد. به عنوان مثال ، شما می توانید همان استوانه را با گرفتن یک دایره به عنوان پایه و حرکت دادن آن به سمت بالا ، و نگه داشتن هر مرحله با اضافه کردن موقعیت ها در یک جسم ، ایجاد کنید. اگر برنامه از چنین ابزاری برخوردار باشد ، همه کارها را به تنهایی انجام می دهد ، فقط باید مشخص کنید: در طول کدام مسیر و تا چه حد نیاز به حرکت پایه دارید. بنابراین از طریق واشر ایجاد شده با توجه به فناوری توضیح داده شده در بالا ، می توانید یک شی جدید - یک لوله ایجاد کنید. از جمله - لوله ای با خمیدگی های مختلف از هر انحنای مشخص. یک نکته مهم: برای این کار ، دایره باید در ابتدا سه بعدی باشد. اجازه دهید - با ضخامت ناچیز ، اما برابر با صفر نیست. برای این کار ، برنامه باید ابزاری برای تبدیل یک شکل تخت با ضخامت صفر به یک سه بعدی با ضخامت ناچیز اما خاص داشته باشد.
مدل سازی سه بعدی از چند ضلعی ها
بسیاری از برنامه های مدل سازی 3D با انواع خاصی از اشیا called به نام "مش" کار می کنند. مش مش مش چند ضلعی یا مجموعه ای از رئوس ، لبه ها و چهره های یک جسم سه بعدی است. برای درک یک شی composed متشکل از مش ، می توانید به عنوان مثال به روباتی که از قطعات لگو ایجاد شده است نگاه کنید. هر قطعه مش جداگانه است. اگر اندازه یک قطعه لگو به طور متوسط 1 سانتی متر باشد و شما یک ربات به ارتفاع 50 سانتی متر مونتاژ کنید ، تشخیص تصویر (مثلاً از شخصی) که در آن قرار داده اید امکان پذیر خواهد بود. با این حال ، واقع گرایی چنین مجسمه ای بسیار متوسط خواهد بود. اگر رباتی با ارتفاع 50 کیلومتر از قطعات با اندازه متوسط 1 سانتی متر ایجاد کنید ، مکالمه دیگر. اگر برای دیدن کل مجسمه غول پیکر مسافت مناسبی را طی کنید ، متوجه زاویه بودن سطح نمی شوید و ربات می تواند مانند یک فرد زنده با پوست صاف به نظر برسد.
مش می تواند به همان اندازه که می خواهید کوچک باشد ، به این معنی که می توانید به هر نوع صافی بصری سطح مدل برسید. در واقع ، ساختن یک شی از مش همان هنر پیکسل در یک تصویر 2 بعدی است. با این حال ، به یاد می آوریم که مجموعه نقاط به شکل مستطیل یک جسم "مستطیل" نیست. این بدان معنی است که برای اینکه تصویر ایجاد شده از مش به یک جسم سه بعدی تبدیل شود ، باید خطوط آن پر از حجم شود. ابزارهایی برای این کار وجود دارد ، اما اغلب توسط تازه واردان در مدل سازی 3D فراموش می شوند. درست مثل این واقعیت که برای اینکه یک سطح (به عنوان مثال یک کره) به یک شکل حجمی تبدیل شود ، باید کاملاً بسته شود. ارزش برداشتن یک نقطه (یک مش) از سطح بسته به پایان رسیده است ، و برنامه قادر نخواهد بود آن را به یک جسم 3D تبدیل کند.
حرکت و ظاهر مدل سه بعدی
تصور کنید که یک جسم اتومبیل را از مش یا به روش دیگر ایجاد کنید. اگر در برنامه مدل سازی سه بعدی مسیر و سرعت حرکت هر نقطه در داخل جسم را با فرمول تنظیم کنید ، شرایط را تنظیم کنید که همه نقاط دیگر به طور همزمان حرکت کنند ، ماشین رانندگی می کند. اگر همزمان چرخ های اتومبیل به عنوان اشیا separate جداگانه انتخاب شوند و مسیرهای حرکت و چرخش جداگانه به مراکز آنها اختصاص یابد ، چرخ های ماشین در طول مسیر می چرخند. با انتخاب مطابقت صحیح بین حرکت بدنه ماشین و چرخ های آن ، می توانید به واقع گرایی کارتون نهایی برسید. به همین ترتیب ، شما می توانید یک جسم "انسانی" را حرکت دهید ، اما این نیاز به درک آناتومی و پویایی انسان در راه رفتن یا دویدن دارد. و سپس - همه چیز ساده است: یک اسکلت در داخل جسم ایجاد می شود ، و به هر یک از قسمت های آن قوانین حرکت خاص خود اختصاص داده شده است.
یک شی created ایجاد شده در یک برنامه مدل سازی سه بعدی می تواند در اشکال خود یک نمونه واقعی از زندگی یا تخیل خالق را کاملاً تکرار کند ، می تواند واقعاً حرکت کند ، اما با این وجود ویژگی مشخص دیگری برای مطابقت کامل با آن وجود ندارداین ویژگی بافت است. رنگ و ناهمواری سطح درک ما را تعیین می کند ، بنابراین بیشتر ویرایشگران 3D همچنین ابزارهایی برای ایجاد بافت ، از جمله کتابخانه های سطوح آماده دارند: از چوب و فلز گرفته تا بافت پویای یک دریا مواج در مهتاب. با این حال ، همه وظایف مدل سازی 3D به چنین عملکردی نیاز ندارند. اگر مدلی برای چاپ روی چاپگر سه بعدی ایجاد می کنید ، بافت آن با توجه به مواد چاپی تعیین می شود. اگر در حال تهیه کابینت در CAD برای سازندگان مبلمان هستید ، مطمئناً "لباس" محصول در بافت گونه های چوبی انتخاب شده برای شما جالب خواهد بود ، اما انجام محاسبات مقاومت در همان برنامه
قالب های فایل در مدل سازی 3D
نرم افزار ایجاد ، ویرایش و ساخت اشیا 3d سه بعدی توسط ده ها برنامه و بسته در بازار ارائه می شود. بسیاری از توسعه دهندگان چنین نرم افزاری برای ذخیره نتایج شبیه سازی از قالب های فایل خود استفاده می کنند. این به آنها امکان می دهد تا بهتر از محصولات خود استفاده کرده و از طرح های خود در برابر سو mis استفاده محافظت کنند. بیش از صد قالب فایل 3D وجود دارد. برخی از آنها بسته هستند ، یعنی سازندگان به برنامه های دیگر اجازه استفاده از قالب های پرونده خود را نمی دهند. این وضعیت تعامل افراد درگیر با مدل سازی سه بعدی را بسیار پیچیده می کند. طرح یا مدلی که در یک برنامه ایجاد شده است ، اغلب وارد کردن و تبدیل آن در یک برنامه دیگر بسیار دشوار یا غیرممکن است.
با این وجود فرمت های فایل گرافیکی سه بعدی باز وجود دارد که تقریباً برای همه برنامه های کار با 3d قابل درک است:
. COLLADA یک قالب جهانی مبتنی بر XML است که به طور خاص برای تبادل فایل ها بین برنامه ها از توسعه دهندگان مختلف طراحی شده است. این قالب توسط محصولات مشهوری مانند Autodesk 3ds Max ، SketchUp ، Blender پشتیبانی می شود (در بعضی موارد ، به پلاگین خاصی نیاز است). همچنین ، این قالب می تواند آخرین نسخه های Adobe Photoshop را درک کند.
. OBJ - توسعه یافته توسط Wavefront Technologies. این قالب منبع باز است و توسط بسیاری از توسعه دهندگان ویرایشگرهای گرافیک 3D پذیرفته شده است. بیشتر نرم افزارهای مدل سازی 3D توانایی وارد کردن و صادرات فایلهای.obj را دارند.
. STL فرمت طراحی شده برای ذخیره سازی پرونده هایی است که برای چاپ با استفاده از استریولیت سنگی در نظر گرفته شده است. امروزه بسیاری از چاپگرهای سه بعدی می توانند مستقیماً از.stl چاپ کنند. این برنامه همچنین توسط بسیاری از برش دهنده ها - برنامه هایی برای آماده سازی چاپ روی چاپگر سه بعدی - پشتیبانی می شود.
ویرایشگر 3D آنلاین tinkercad.com
سایت tinkercad.com ، متعلق به Autodesk ، بهترین راه حل برای کسانی است که شروع به ساخت مدل های سه بعدی از ابتدا می کنند. کاملا رایگان یادگیری سایت آسان ، چندین درس دارد که به شما امکان می دهد عملکرد اصلی را در عرض یک ساعت درک کنید و شروع به کار کنید. رابط سایت به روسی ترجمه شده است ، اما این دروس فقط به زبان انگلیسی در دسترس هستند. با این حال ، دانش اولیه زبان انگلیسی برای درک دروس کافی است. علاوه بر این ، یافتن راهنماهای روسی زبان و ترجمه دروس tinkercad در اینترنت کار دشواری نیست.
تعداد زیادی بدوی حجمی در فضای کار سایت ، از جمله موارد ایجاد شده توسط کاربران دیگر ، در دسترس است. ابزارهایی برای مقیاس گذاری ، چسبیدن به شبکه مختصات و نقاط اصلی اشیا وجود دارد. هر جسمی را می توان به یک سوراخ تبدیل کرد. اشیا انتخاب شده را می توان ترکیب کرد. این است که چگونه جمع و تفریق اشیا اجرا می شود. تاریخچه تحولات در دسترس است ، از جمله برای اشیا newly تازه ذخیره شده ، که در صورت نیاز به بازگشت به مراحل دیگر بسیار مناسب است.
برای کسانی که توابع ابتدایی توصیف شده در بالا برای آنها کافی نیست ، قابلیت نوشتن اسکریپت ها و بر این اساس ، ایجاد اسکریپت های پیچیده برای تبدیل اشیا وجود دارد.
بدون ابزار برش اشیا. در شکل خالص آنها چند ضلعی وجود ندارد (مدل چند ضلعی تا حدودی در بدوی های شی منحنی اجرا می شود). بدون بافت با این حال ، tinkercad به شما امکان می دهد اشیا artistic کاملاً پیچیده و هنری ایجاد کنید.
از واردات و صادرات پرونده ها در قالب های STL ، OBJ ، SVG پشتیبانی می کند.
SketchUp
ویرایشگر گرافیک سه بعدی نیمه حرفه ای از Trimble Inc ، چندین سال پیش توسط Google Corporation خریداری شده است. نسخه Pro 695 دلار هزینه دارد. یک نسخه آنلاین رایگان با قابلیت های محدود وجود دارد.
چند سال پیش یک نسخه دسک تاپ رایگان از ویرایشگر وجود داشت ، اما امروز فقط نسخه آنلاین بدون پول در دسترس است. نسخه وب دارای ابزارهای طراحی ساده ، ایجاد منحنی و ابزار Extrude است ، که به شما امکان می دهد یک تصویر صاف را ایجاد کنید. همچنین در نسخه وب لایه ها و بافت ها وجود دارد. کتابخانه ای از اشیا and و بافت های ایجاد شده توسط کاربر موجود است.
وارد کردن برای پرونده هایی با قالب خاص خود امکان پذیر است (پروژه SketchUp) همچنین می توانید یک فایل.stl را به عنوان یک شی در صحنه وارد کنید.
پیوندهای با Google به SketchUp اجازه می دهد تا با خدمات این غول اینترنتی ادغام شود. این تنها دسترسی به فضای ذخیره سازی ابری نیست ، جایی که می توانید بسیاری از صحنه ها و اشیا ready آماده را برای استفاده در کار خود پیدا کنید ، بلکه توانایی وارد کردن تصاویر ماهواره ای و هوایی از Google Earth برای ایجاد صحنه های واقع گرایانه است.
به طور کلی ، قابلیت های نسخه رایگان SketchUp به طور قابل ملاحظه ای بالاتر از قابلیت های موجود در tinkercad است ، اما وب سایت SketchUp اغلب هنگام تلاش برای انجام برخی عملیات های جدی ، سرعت خود را کم می کند ، گویی که اشاره می کند بهتر است به نسخه پولی بروید از محصول. نسخه رایگان SketchUp تقریباً در هر مرحله با پیشنهادی برای پرداخت پول برای گسترش توانایی های خود ارائه می شود.
با توجه به اینکه SketchUp Pro از قابلیت های خوبی برخوردار است و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد ، به عنوان مثال ، در طراحی مبلمان یا توسعه طراحی داخلی ، ما می توانیم تسلط بر نسخه وب رایگان محصول را برای کسانی که می خواهند گامی در جهت مدل سازی جدی بردارند ، اما هنوز از نقاط قوت و مصلحت خود مطمئن نیستند. انتقال به نسخه های پولی.
مخلوط کن
Blender یک پروژه افسانه ای است که همراه با لینوکس یا PostgreSQL نشان می دهد جامعه برنامه نویسان با ایده توزیع نرم افزار رایگان که تقریباً همه کارها را انجام می دهند.
Blender یک ویرایشگر حرفه ای گرافیک 3 بعدی با تقریباً امکانات نامحدود است. او بیشترین محبوبیت را در بین سازندگان انیمیشن و صحنه های واقعی 3D کسب کرد. به عنوان نمونه ای از قابلیت های این محصول ، می توانیم این واقعیت را ذکر کنیم که تمام انیمیشن های فیلم "مرد عنکبوتی 2" در آن ایجاد شده است. و - نه تنها برای این فیلم.
تسلط کامل بر قابلیت های ویرایشگر Blender مستلزم صرف وقت و درک قابل توجهی از تمام جنبه های گرافیک سه بعدی ، از جمله نور ، تنظیم صحنه و حرکت است. همه ابزارهای شناخته شده و محبوب برای مدل سازی حجمی را دارد و برای ابزارهای غیرممکن یا هنوز اختراع نشده زبان برنامه نویسی پایتون وجود دارد که در آن خود ویرایشگر نوشته شده است و در آن می توانید توانایی های آن را به همان اندازه که جرات دارید گسترش دهید.
جمعیت کاربران Blender بیش از نیم میلیون نفر است و بنابراین یافتن افرادی که در تسلط بر آن کمک کنند کار دشواری نخواهد بود.
برای پروژه های ساده ، بلندر بیش از حد کاربردی و پیچیده است ، اما برای کسانی که به طور جدی مدل سازی 3 بعدی را انجام می دهند ، یک انتخاب عالی است.
