میکروفون وسیله ای الکترواستاتیک است که برای تبدیل صدای صوتی به سیگنال های الکتریکی طراحی شده است. از طریق آن صدا یا ضبط می شود یا به دستگاه های تقویت کننده منتقل می شود. آنچه برای آن به میکروفون نیاز دارید (به عنوان مثال ، برای ضبط استریو ، برای ضبط آواز یا آلات موسیقی) به مدل شما بستگی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای انتخاب صحیح ، باید پارامترهای اساسی میکروفن را بدانید:
صدا: صدای مونورال - با صداهایی که به منابع مختلف تعلق دارند ، گویی از یک نقطه می آیند. چنین صدایی منجر به تحریف صدا و اختلال در درک فضا می شود.
صدای استریو سیستمی است که اطلاعات مربوط به محل منبع صدا را از طریق دو یا چند کانال صوتی مستقل ذخیره می کند.
پاسخ فرکانس (هرتز): این حد بالا یا پایین فرکانس هایی است که میکروفون در آن صدا را ضبط می کند.
حساسیت (dB): این مشخصه نشان می دهد که ولتاژ خروجی میکروفون در هنگام فشار صدا چقدر مشاهده می شود. هرچه این مقدار بیشتر باشد ، حساسیت میکروفون نیز بیشتر است.
امپدانس: این مقدار مقاومت در برابر جریان متناوب است و با اهم (اهم) اندازه گیری می شود.
گام 2
انواع میکروفون:
میکروفون های دینامیکی محبوب ترین و رایج ترین نوع هستند. در مقایسه با سایر مدل ها ، میکروفون های پویا دارای مزایای زیادی هستند: قیمت نسبتاً پایین و در عین حال قابلیت اطمینان ، و همچنین توانایی کار با فشار صدای بالا.
در حال حاضر ، انواع مختلفی از میکروفون های دینامیک وجود دارد ، به عنوان مثال ، برخی از آنها به طور خاص برای بلند کردن صدا از طبل یا پخش کنترباس طراحی شده اند.
میکروفون های کندانسور از نوع پیشرفته تری نسبت به نوع قبلی هستند. ساخت این نوع میکروفون دشوارتر است و در نتیجه بسیار گرانتر از میکروفن پویا است ، اما کیفیت صدای بسیار بهتری را ارائه می دهند.
میکروفن های الکتریک. تفاوت این نوع با دیگران این است که میکروفن های الکتریک به منابع انرژی خارجی احتیاج ندارند ، اما ویژگی های حساسیت و فرکانس آنها تا حدی بدتر است.