عملیات تعیین یکپارچگی هسته های کابل را پیوستگی می نامند. این کار با استفاده از هر دو دستگاه ترکیبی و تخصصی انجام می شود. به ویژه در میان آنها مواردی هستند که دارای نشانگر صدا هستند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای انجام تست تداوم از هر تستر استفاده کنید. فرقی نمی کند دیجیتال باشد یا آنالوگ اما مطلوب است که حالت نشانگر صوتی داشته باشد. این کار به شما امکان می دهد بدون مشاهده حواس شما را با تغییر در وضعیت پیکان و خواندن نمایشگر منحرف کنید.
گام 2
دستگاه هرچه باشد ، آن را در بزرگترین حد به حالت اندازه گیری مقاومت تغییر دهید. در یک دستگاه دیجیتال ، این اوست که با روشی که در آن نشانگر صدا کار می کند مطابقت دارد. معمولاً وقتی مقاومت به حد آستانه کاهش می یابد ، صدا ظاهر می شود که در دستورالعمل های دستگاه نشان داده شده است.
مرحله 3
اگر دستگاه بازخوانی دیجیتال ندارید یا آنقدر گران است که فقط در موارد استثنایی از آن استفاده می کنید تا خراب نشود ، یک کاوشگر صدا را جمع کنید. تعداد قابل توجهی از مدارها برای این کاوشگرها وجود دارد - یکی از آنها مدارهایی را که می خواهید برای آنها تهیه کنید انتخاب کنید.
مرحله 4
نشانگر نور نیز می تواند مناسب باشد. برخلاف نشانگر شماره گیری یا نشانگر دیجیتال ، نور درخشان را می توان بدون نگاه مستقیم به دستگاه مشاهده کرد ، بنابراین یک کاوشگر نور تقریباً به اندازه کاوشگر صدا راحت است. هر چراغ قوه LED کم مصرف را جدا کرده و به جای سوئیچ منجر به آزمایش آن شوید.
مرحله 5
برای تعیین یکپارچگی هسته کابل ، آن را با اولین پروب دستگاه از یک انتهای کابل لمس کنید (مطمئن شوید که قبلاً کاملاً از برق خارج شده باشید!) ، و سپس با کاوشگر دوم همان هسته را در انتهای مخالف پیدا کنید کابل همچنین بررسی کنید که هیچ اتصال کوتاه یا نشتی بین سیم ها وجود نداشته باشد. این کار را برای تمام هسته های دیگر تکرار کنید.
مرحله 6
اگر همه سیمهای کابل از همان عایق بندی یکسان برخوردار هستند ، هنگام ایجاد یک پیوستگی ، در هر طرف یک عدد برچسب بزنید. با تکرار شماره گیری ، مجدداً به کابل احتیاج دارید.
