هر عکاسی ، چه حرفه ای و چه آماتور ، مجبور شده است در اتاق های تاریک عکس بگیرد. در چنین لحظاتی ، شما اغلب آرزو داشته اید که یک فلاش برای خود انتخاب کنید ، که به شما کمک می کند تصاویر بهتر و زیباتر در هر شرایطی بدست آورید. برای انتخاب فلش مناسب باید از مهمترین ویژگی های آن بدانید که ابتدا باید به آنها توجه کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شماره راهنما یکی از مهمترین مشخصات فلش است که نشان دهنده حداکثر توان آن است. این نشانگر حداکثر فاصله را بر حسب متر تعیین می کند که می توانید از آن با کیفیت بالا در دیافراگم 1 و ISO 100 بگیرید. یعنی هرچه این مشخصه بیشتر باشد ، حداکثر خروجی فلاش نیز بیشتر خواهد بود.
گام 2
TTL یک فناوری خاص است که به وسیله آن دوربین به طور خودکار نور محیط را در یک اتاق اندازه گیری می کند و سطح فلش خاصی را تنظیم می کند تا به درستی در معرض قاب قرار گیرد. غالباً ، برای ارزیابی میزان روشنایی ، فلاش قبل از عکس گرفتن یک ضربان اولیه ایجاد می کند. فناوری های TTL بسته به تولید کننده متفاوت است ، به عنوان مثال ، Cannon از E-TTL و Nikon از i-TTL استفاده می کند.
مرحله 3
بزرگنمایی خودکار این عملکرد زمانی استفاده می شود که عکاس فاصله کانونی را تغییر دهد. بنابراین ، برای مطابقت با یک تغییر خاص در فاصله کانونی ، فلاش به یک زوم خودکار مجهز شده است. اصل این عملکرد این است که لنز پخش کننده ، واقع در مقابل چراغ فلش ، حرکت نور را تغییر می دهد و تغییر می دهد. در نتیجه ، فلاش به طور خودکار با عکسی که می گیرید تنظیم می شود ، اعم از پرتره از نزدیک (با فاصله کانونی طولانی) یا عکس گروهی.
مرحله 4
حداقل زمان بازیافت - اگر فلاش از باتری های جدید AA استفاده کند ، این ویژگی نشان داده می شود. این نشانگر از اهمیت ویژه ای برخوردار است اگر می خواهید گزارش هایی را ضبط کنید که در آن بستگی زیادی به سرعت شارژ مجدد فلش دارد.
مرحله 5
کنترل نوردهی - این ویژگی حالت های عکسبرداری موجود را نشان می دهد ، به عنوان مثال ، از بین بردن چشم قرمز ، قفل FV ، همگام سازی FP ، همگام سازی کند و غیره.
مرحله 6
وجود یک سر چرخان به شما امکان می دهد جهت شار نور را تغییر دهید ، به عنوان مثال به سمت یا سقف.
