یک ترانزیستور دو قطبی دارای سه الکترود است: یک امیتر ، یک جمع کننده و یک پایه. اگر پین دستگاه مشخص نیست ، می توان آن را به صورت تجربی تعیین کرد. برای این کار می توانید از اهم متر معمولی استفاده کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
با استفاده از یک دیود مرجع که به طور مستقیم روی کیس مشخص شده است ، مشخص کنید که قطب ولتاژ روی پروب های اهم متر در حالت اندازه گیری مقاومت چقدر است. در گیج سنجها ، غالباً قطبی مخالف است که در آن اتصال پروب ها در حالت اندازه گیری ولتاژ و جریان ضروری است. برای دستگاه های دیجیتال ، قطب در همه حالت ها معمولاً یکسان است. اما انجام چنین چک در هر صورت صدمه ای نخواهد دید.
گام 2
پروب دستگاه را به یکی از لیدهای ترانزیستور وصل کنید و سپس کاوشگر دیگر را به طور متناوب ، ابتدا به یکی و سپس به سرب دیگر باقی مانده متصل کنید. اگر فلش منحرف نشد ، قطبیت لبه های آزمایش را معکوس کرده و آزمایش را تکرار کنید. اگر در این حالت دستیابی به انحراف پیکان امکان پذیر نبود ، پس این نتیجه گیری اساسی نیست.
مرحله 3
مراحل بالا را برای بقیه لیدهای ترانزیستور تکرار کنید. ترکیبی از الکترودها را پیدا کنید که در آن ترانزیستور مانند دو دیود متصل به هم کاتد یا آند در یک نقطه رفتار کند. نتیجه ای که نقطه اتصال آنها به آن خلاصه می شود نتیجه اساسی است. اما به یاد داشته باشید که نمی توانید از ترانزیستور به عنوان دو دیود استفاده کنید ، زیرا آنها بر یکدیگر تأثیر می گذارند.
مرحله 4
ساختار ترانزیستور را تعیین کنید. اگر رفتار آن مانند دو دیود متصل به آند باشد ، ساختار آن n-p-n است و اگر رفتار آن مانند دو دیود متصل به كاتد باشد ، ساختار آن p-n-p است.
مرحله 5
باید مشخص شود که کدام یک از لیدهای باقیمانده ساطع کننده و کدام یک جمع کننده است. یک مرحله تقویت کننده انتشار دهنده مشترک را روی ترانزیستور جمع کنید. بسته به ساختار ، آن را در قطبیت صحیح اعمال کنید (برای یک ساختار n-p-n ، ولتاژ روی ریل منبع باید مثبت باشد و برای یک ساختار p-n-p ، منفی). اگر ترانزیستور به درستی متصل شود (امیتر بر روی سیم مشترک است) ، سود آن بسیار بیشتر از اتصال اشتباه است (هنگامی که یک جمع کننده روی سیم مشترک وجود دارد).
